Spoil Drag on Dragoon 3 Part 12 ป่าลับแล

ด้วยการนำทางของออคตา สาวกผู้ทรยศของทรี พวกซีโรก็สามารถเข้าใกล้วิหารที่ทรีซ่อนตัวอยู่ได้มากขึ้น และแล้วพวกเธอก็มาถึงป่าลับแล สถานที่ที่ถูกเล่าขานว่าไม่มีใครสามารถหลบหนีกลับออกมาได้ ซีโร มิไฮล์ และสาวกทั้ง 3 คนเข้ามายังเขตป่าซึ่งมีหมอกปกคลุมหนาจนทัศนวิสัยย่ำแย่ แต่ก็ยังพอมองเห็นทหารที่กำลังวิ่งเข้ามาพร้อมอาวุธในมืออยู่บ้าง แล้วหญิงสาวก็หันไปดุมังกรของเธอที่เขาพลัดหลงไปก่อนหน้านี้

ซีโร : ทำไมเจ้าถึงได้ชอบหลงทางอยู่เรื่อยห่ะ
มิไฮล์ : ข้าไม่เห็นจะรู้ตัวเลย ข้าไม่ได้บินอยู่ข้างๆ พวกเจ้ามาตลอดเหรอ
ดีโต : ฮ่าๆๆ คำแก้ตัวยอดนิยมเลย

มิไฮล์ : ง่า ไม่จริงนะ ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย
ดีโต : มันคือเรื่องจริง จริงโคตรๆ เลยล่ะ
มิไฮล์ : นี่!

ทหาร 1 : ข้าต้องตายที่นี่แน่ๆ ข้ายังไม่ได้นอนกับท่านทรีตามที่ฝันไว้เลยนะ
ทหาร 2 : ข้า... อยากกับ... ท่านออคตา
ทหาร 1 : อะไรนะ นี่มันไม่ใช่เวลามาเปิดตัวนะเว้ย

พวกซีโรเดินมาจนพบกับรูปปั้นหน้าตาประหลาดคล้ายเด็กทารกถือโคมไฟ ซึ่งชี้นิ้วไปยังสะพานเบื้องหน้า แม้จะรู้สึกแปลกๆ กับมัน หญิงสาวก็ยังคงนำกลุ่มของเธอเดินข้ามสะพานไป แต่ที่กลางสะพานนั่นเอง จู่ๆ มิไฮล์ก็ส่งเสียงเรียกเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงขึ้นมา

มิไฮล์ : ซีโร ซีโร มีมังกรอยู่ในแม่น้ำด้วยล่ะ
ซีโร : นั่นมันเงาของเจ้าต่างหาก
มิไฮล์ : อะ อะไรกัน อย่างนั้นเองเหรอ งั้น... อาาา หวาาา ซีโรรร

สะพานไม้ที่ไม่อาจรับน้ำหนักของมังกรพังลงโดยไร้เสียงเตือน ทำให้มิไฮล์ตกลงไปในแม่น้ำที่เชี่ยวกราก พร้อมส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากหญิงสาว ซีโรกับสาวกทั้งสามมองภาพตรงหน้านิ่งอย่างพูดอะไรไม่ออก แต่แล้วเธอก็เดินไปตามทางข้างหน้าต่อราวไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เดคาดัส : ท่านซีโร แล้วมิไฮล์ล่ะครับ
ซีโร : เขาก็ตกลงไปในแม่น้ำไง
เดคาดัส : เออ ครับ แต่ที่ข้า... อยากถามคือ...

ซีโร : เดี๋ยวเขาก็ขึ้นมาได้เองล่ะหน่า
เดคาดัส : ขึ้นมาได้เองเหรอ...
ซีโร : เอางี้ ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันนั่นแหละ อาจมีแม่มดรับเขาไปเลี้ยงก็ได้มั้ง

ซีโรวิ่งนำสาวกเข้าต่อสู้กับทหารของดินแดนแห่งป่า ก่อนที่เธอจะสังเกตเห็นหมอกรอบตัวรอบซึ่งก่อตัวหนาขึ้นกว่าทางที่ผ่านมามากจนตอนนี้แทบมองอะไรไม่ได้ และเห็นเพียงเงาจางๆ ของรูปปั้นประหลาดรอบๆ เท่านั้น ทำให้พวกเธอเกือบถูกอันเดดที่ซ่อนตัวอยู่ใต้พื้นดินเข้าถึงตัว แต่แม้จะกำจัดมันได้ ทั้ง 4 ก็หลงทางเดินวนซ้ำอยู่ที่เดิมด้วยไม่อาจหาหนทางไปต่อซึ่งถูกหมอกบดบังได้

ซีโร : หมอกนี่มันอะไรกันเนี่ย
ออคตา : ท่านทรีมักเรียกพื้นที่บริเวณนี้ว่าป่าลับแลขอรับ
ดีโต : แล้วสรุปว่ามันมีทางออกหรือเปล่าล่ะ

ออคตา : ใครจะไปรู้ล่ะขอรับ
ดีโต : ชิ เจ้าคนไร้ประโยชน์เอ้ย
ออคตา : โอ โฮะๆๆ เสียใจด้วย ข้าก็เก่งแค่เรื่องจั๊กกะเดียมเท่านั้นแหละขอรับ

ดีโต : นั่นมันเรื่องน่าอวดตรงไหนฟะ
ออคตา : แต่จะว่าไปตอนที่ข้าเล่นกับพวกแฟร์รี่ ข้าคิดว่าข้าได้ยินเรื่องเกี่ยวกับการชี้ทางของตุ๊กตานะขอรับ
ซีโร : ... อย่าบอกนะว่าเจ้าทำเรื่องอย่างว่ากับแฟร์รี่น่ะ

หลังจากได้ฟังเรื่องราวจากออคตา เจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงก็สังเกตรูปปั้นประหลาดอีกครั้ง เธอพบว่าหลังจากล้มอันเดดที่อยู่ใกล้ๆ มันได้ โคมไฟในมือของรูปปั้นจะถูกจุด ก่อนที่พวกมันจะหมุนร่างกายชี้นิ้วไปยังทางใดทางหนึ่ง พอหญิงสาวเดินตามการชี้นำของมัน เธอก็พบรูปปั้นตัวใหม่ และอันเดดซึ่งยันกายขึ้นจากผืนดิน พวกเธอจึงจัดการฆ่ามัน แล้วเดินไปตามทางที่รูปปั้นบอกไปเรื่อยๆ หนทางที่ดูไร้ที่สิ้นสุดทำให้ซีโรอดบ่นอย่างอารมณ์เสียไม่ได้ แต่สุดท้ายหมอกก็เริ่มเบาบางลง

ซีโร : เฮ้อ ในที่สุดเราก็หลุดออกมาจากไอ้ป่าเวรตะไลนั่นสักที
ดีโต : รู้ตัวไหม เจ้าเนี่ยเป็นเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงที่สบถเยอะมากเลยนะ
ซีโร : แล้วเจ้าอยากให้ข้าใช้คำพูดแบบไหนกัน ก็ไอ้ป่านั่นมันอยากทำข้าของขึ้นทำไมล่ะ

ออคตา : ใช่แล้ว นั่นแหละคือเหตุผลที่มันถูกเรียกว่าป่าทำลายสติขอรับ
ดีโต : อ๋อ แต่ว่าสติของซีก็ไม่ปรกติอยู่แล้วนะ บางทีนั่นอาจช่วยให้สติของนางกลับมาเข้าที่ก็ได้
ซีโร : แหม พ่อหนุ่มอารมณ์ขัน ไหนลองดูสิว่าถ้าข้าเอาดาบแทงก้นเจ้าเจ้าจะยังตลกได้อยู่ไหม

ขณะที่ซีโร และสาวกทั้ง 3 คนกำลังเร่งรุดหน้าต่อไป ร่างอันใหญ่โตของเซนทอร์ก็กระโดดลงมาจากหน้าผาเข้าขัดขวางพวกเธอ แม้จะเบื่อกับอุปสรรคเบื้องหน้า แต่เมื่อเทียบกับการต้องหลงทางในป่าก่อนหน้านี้ เจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงก็อารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อย

ซีโร : เยี่ยม นี่ค่อยน่าสนุกหน่อย ข้าไม่ได้ใช้ดาบแทงอะไรที่มีเนื้อหนังมานานแล้ว... เออ ออคตา นั่นเจ้าทำอะไรอยู่น่ะ
ออคตา : อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกขอรับ ท่านซีโร ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลยสักนิด
เดคาดัส : เขากำลังวัดความยาวของ... เออ เขากำลังวัด... บางอย่างครับ

ออคตา : ข้าก็เป็นแค่นักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งที่ต้องการเก็บข้อมูลของของสำคัญของตัวเองเท่านั้นแหละขอรับ ท่านซีโร ก็คล้ายๆ กับที่เราจะสะสมงานศิลป์เอาไว้ทำไมถ้าเราไม่เอาออกมาเชยชมน่ะขอรับ
ซีโร : เจ้าเป็นพวกชอบโชว์สินะ ออคตา

หลังจากต้องเสียเวลาไปพักหนึ่ง ทั้ง 4 ก็สามารถล้มเซนทอร์ได้ และเมื่อเดินไปอีกไม่ไกลพวกเธอก็พบกับต้นไม้ใหญ่ที่ตามหา ไม่รอช้า ซีโร ดีโต เดคาดัส และออคตาก็วิ่งเข้าไปในโพลงของมัน

ซีโร : เจ้าต้นไม้นี่ดูแปลกๆ นะ
ออคตา : มันคือวิหารของท่านทรีอย่างที่ข้าเคยบอกไปไงล่ะขอรับ ถ้าอย่างนั้นเราเข้าไปข้างในกันเลยดีไหมขอรับ