Spoil NieR Automata Part 26 Ending D : Childhood's End
การต่อสู้เริ่มขึ้นโดยที่ตอนแรก A2 ซึ่งเป็นแอนดรอยด์รูปแบบต่อสู้ระยะปะชิดสามารถใช้ความว่องไวของเธอชิงความได้เปรียบไป แต่ 9S ก็พยายามรักษาระยะห่าง แล้วอาศัยจังหวะใช้ความสามารถของตนเจาะระบบของอีกฝ่าย จนทำให้ร่างกายของแอนดรอยด์สาวได้รับความเสียหาย ทั้งสองต่างใช้จุดอ่อน และจุดแข็งที่ต่างกันเข้าห่ำหั่นกันอย่างดุเดือด แล้วโยร์ฮาหนุ่มก็ตะโกนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เต็มไปด้วยความเจ็บปวดราวกับเขากำลังร้องไห้อยู่
"นี่มันไม่มีความหมายอะไรเลย เรื่องทั้งหมดนี่มันไม่มีความหมายอะไรสักนิด"
"9S..."
"แต่ทั้งๆ ที่มันไม่มีความหมายอะไรเลยแท้ๆ... ทำไมผมถึงยังโหยหาถึงมนุษย์อย่างนี้ ทำไมผมถึงยังอยากเจอสิ่งที่ไม่มีตัวตนมานานแล้วอยู่อีกล่ะ"
"ก็เพราะพวกเราถูกสร้างให้เป็นแบบนั้นน่ะสิ แอนดรอยด์ทุกคนถูกออกแบบมาเพื่อปกป้องมนุษย์ผู้เป็นเจ้านาย โปรแกรมหลักของพวกเราสั่งให้หัวใจของพวกเราต้อง..."
"หุบปาก หุบปาก หุบปาก หุบปาก หุบปาก!! ถ้าอย่างนั้น... ผมจะทำลายมันเอง หึๆๆ แค่ทำให้มันหายไปทั้งหมดเท่านี้ปัญหาทุกอย่างก็จบแล้ว!"
A2 พลาดท่าถูกโยร์ฮาหนุ่มเจาะระบบจนเธอเซไปด้านหลัง 9S จึงอาศัยจังหวะนั้นพุ่งอาวุธในมือเข้าใส่เธอทันที กระนั้นแอนดรอยด์สาวก็สามารถปัดการโจมตีของเขาไว้ได้ หลังจากปะดาบกันครู่หนึ่ง เธอก็ออกแรงดันอีกฝ่ายจนล้มลง ก่อนเงื้อดาบขึ้นสูงหมายปลิดชีพคนตรงหน้า
"ฝากดูแล... 9S ด้วยนะ"
จู่ๆ เสียงคำสั่งเสียสุดท้ายของ 2B ก็ดังขึ้นมาในหัวของ A2 ทำให้มือของเธอชะงัก และโดยไม่คาดคิด 9S ก็หันมาใช้ดาบแทงเข้าใส่ท้องของเธออย่างรวดเร็ว เขาออกแรงพยายามพลักเธอให้ล้มลง แต่ตอนนั้นดาบในมือของโยร์ฮาสาวก็แทงทะลุลำตัวของเขาด้วยเช่นกัน
9S เบิกตากว้าง กรีดร้องเสียงดังด้วยความเจ็บปวด เขาดิ้นทุรนทุรายไปมาด้วยความทรมานอยู่ข้างร่างที่แน่นิ่งของแอนดรอยด์สาวที่เขาเพิ่งสังหารไป เลือดสีแดงเข้มของทั้งสองไหลนองเต็มพื้น แต่แล้วเขาก็เริ่มหมดแรง เสียงร้องค่อยๆ เบาจนเงียบลง เช่นเดียวกับร่างกายที่หยุดการเคลื่อนไหว POD 153 รีบตรวจอาการให้แอนดรอยด์หนุ่มทันที แต่ก็พบว่าความเสียหายของเขานั้นมากเกินกว่าที่จะทำการซ่อมแซมได้ และทำได้เพียงพยายามสำรองข้อมูลความทรงจำของเขาเท่านั้น
ในหัวของ 9S มีเพียงแสงสีขาวสว่างจ้าจนมองอะไรไม่เห็น เรื่องราวในอดีตเริ่มแล่นกลับเข้ามาในความคิด
เขา... เขามีชื่อว่า 9S แอนดรอยด์ Scanner รุ่นใหม่ล่าสุดที่ถูกผลิตขึ้น เริ่มเดินเครื่องใช้งานครั้งแรกในวันที่ 30 มกราคม ค.ศ. 11942 เมื่อ 4.25 น. เวลาบังเกอร์
"ผมจะต่อสู้เพื่อมนุษยชาติอย่างสุดความสามารถ นี่เป็นเกียรติสำหรับผมมากครับ ท่านผู้บัญชาการ"
นั่นคือคำปฏิญาณที่เขากล่าวในตอนที่เพิ่งได้รับชีวิตมา ทว่าตอนนี้เขากลับนอนอยู่ในพื้นที่มีแต่สีขาว ความเจ็บปวด... หายไปแล้ว แสงสว่างที่โอบล้อมเขาไว้ช่างอบอุ่นเหลือเกิน
ไม่มีผู้ใดรับรู้ว่าเขารู้สึกวิตกกังวลมากแค่ไหน เขาถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นทหาร ถูกโยนทิ้งให้ทำงานบนโลกที่ไม่เคยรู้จักเพียงลำพัง ไม่มีสิ่งใดให้เชื่อใจ ไม่มีพระเจ้าให้ศรัทธา เขาอยู่ที่นี่เพียงคนเดียวพร้อมภารกิจแทรกซึมเข้าไปรวบรวมข้อมูลในอาณาเขตของศัตรู ไม่ว่าจะเป็นในหมอก หรือในเปลวไฟ เขาก็มีแค่ตัวเองเท่านั้น
"ผมชื่อว่า 9S ผมมาที่นี่เพื่อให้การสนับสนุนคุณครับ"
2B ปรากฏกายขึ้นพร้อมความห่างเหิน และเย็นชา เธอคงอยากรักษาระยะห่างไว้ เพราะไม่ต้องการสนิทสนมกับคนที่ตนต้องฆ่าซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างเขา แต่สำหรับเขาแล้ว... แอนดรอยด์ Scanner มักทำงานคนเดียวเสมอ สิ่งที่ต้องทำก็มีเพียงแค่สอดแนมศัตรูเท่านั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะได้มีคู่หูร่วมงาน และมันก็สนุกมากๆ เขามีความสุขจริงๆ ที่มีคนอยู่ด้วยราวกับว่าเขาได้มีครอบครัว
ความเสียหายของแอนดรอยด์หนุ่มแย่ลงเรื่อยๆ ความทรงจำของเขาค่อยๆ หายไป ช่องว่างถูกเติมเต็มด้วยแสงสีขาวราวกับถูกฝังอยู่ในหิมะ เขาเริ่มรู้สึกหนาว ความกลัวเข้าเกาะกุมหัวใจ วิญญาณของเขา... จะหายไปหรือเปล่า หมอกสีดำทะมึนเข้าบดบังสายตา ก่อนที่มันจะเคลื่อนไหวกลายเป็นรูปร่างของมนุษย์ เธอคือเด็กหญิงในชุดสีแดงนั่นเอง เด็กหญิงเริ่มต้นพูดอย่างช้าๆ
หอคอยนี่คือปืนใหญ่ที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อทำลายระบบปฏิบัติการของมนุษย์บนดวงจันทร์ ทำลายระบบปฏิบัติการ... แล้วช่วงชิงแอนดรอยด์ทุกคนที่พวกเขาสร้างขึ้นมา นั่นคือแผนการที่เด็กหญิงพวกนั้นตั้งใจไว้ แต่สุดท้ายพวกเธอก็เปลี่ยนใจ พวกเธอเห็นแอนดรอยด์ พวกเธอเห็นอดัม และอีฟ พวกเธอได้เห็นแล้วว่าพวกเขามีชีวิตอย่างไร เด็กหญิงจึงเริ่มทบทวนถึงความหมายของการมีตัวตนอีกครั้ง และสุดท้ายก็ได้บทสรุปที่แตกต่างจากเดิม
หอคอยนี้จะไม่ถูกใช้เพื่อการทำลาย แต่มันจะถูกใช้เพื่อยิงอาร์คออกไปแทน เรืออาร์คที่บรรทุกความทรงจำของเหล่าหุ่นยนต์โง่เขลา เรืออาร์คที่จะนำพาความทรงจำพวกนั้นไปสู่โลกใบใหม่ ถึงแม้พวกมันอาจจะไม่สามารถไปถึงโลกใบนั้นได้ ถึงแม้พวกมันอาจต้องลอยเคว้งคว้างในท้องฟ้าว่างเปล่าอย่างไร้จุดจบก็ตาม แต่สำหรับเด็กหญิงผู้ที่เวลาไม่มีความหมายต่อพวกเธอ มันก็คงไม่ต่างกันนัก
อดัมกับอีฟอยู่บนอาร์ค อีฟกำลังหลับอยู่ในอ้อมแขนอ่อนโยนของพี่ชาย ดูเหมือนอดัมจะกำลังส่งยิ้มให้แอนดรอยด์หนุ่ม แต่แม้เขาจะพยายามเงยหน้ามองอีกฝ่าย ร่างกายของเขากลับไม่อาจเคลื่อนไหวได้ ความเสียหายคงกระจายไปถึงเครื่องยนต์หลักแล้ว
"นายจะมากับพวกเราไหม"
อดัมเอ่ยคำถามที่ปราศจากความมุ่งร้ายใดๆ ตอนนี้ 9S ไม่มีเหตุผลที่จะเกลียดพวกหุ่นยนต์อีกแล้ว หรือความจริงเขาอาจไม่มีเหตุผลตั้งแต่แรกก็ได้ ทุกความรู้สึกที่เคยมีต่ออีกฝ่ายก็เป็นเพียงสิ่งที่ถูกคนอื่นตั้งโปรแกรมเอาไว้ ที่ผ่านมาเขาสู้เพื่ออะไร มีชีวิตอยู่เพื่อใคร เขาเริ่มคิดอะไรไม่ออก แอนดรอยด์หนุ่มพยายามจะเอ่ยสิ่งที่อยู่ในหัว แต่ก็ไร้เสียงใดๆ ออกมาจากลำคอ ความคิดของเขาเริ่มกระจัดกระจาย แม้แต่ชื่อของตัวเองก็จำไม่ได้ เขาจึงรวบรวมพลังเฮือกสุดท้าย แล้วเปล่งคำพูดออกไป
"ผม..."
เกมจะให้เราได้เลือกว่าจะให้ 9S เดินทางไปหาโลกใบใหม่พร้อมอดัมกับอีฟหรือไม่ เนื้อเรื่องตรงนี้จะต่างกันเพียงเล็กน้อย และไม่ว่าเราจะเลือกอะไร เหตุการณ์สุดท้ายก็ดำเนินไปเหมือนกันอยู่ดี เพราะฉะนั้นจะเลือกข้อไหนก็ได้ค่ะ
Ending D-1 ผมจะไปกับพวกนาย
9S เลือกที่จะออกเดินทางไปพร้อมกับหุ่นยนต์ทั้งสอง เพราะไม่คิดว่าโยร์ฮาอย่างพวกตนสมควรอยู่บนโลกใบนี้อีก แล้วร่างกายของเขาก็หยุดนิ่งไร้การเคลื่อนไหว
Ending D-2 ผมจะอยู่ที่นี่
9S เลือกที่เผชิญกับโชคชะตาที่ควรของตัวเอง ไม่คิดว่าโยร์ฮาอย่างเขาควรได้รับความรักจากผู้ใด ในห้วงเวลาสุดท้ายของชีวิต แอนดรอยด์หนุ่มลืมตาขึ้นมองฟ้าพร้อมรอยยิ้มน้อยๆ บนมุมปาก ก่อนเปล่งเสียงส่งถึงของคนสำคัญที่สุดออกมา
"อา... เธออยู่ที่นั่นเองสินะ... 2B"
9S ยิ้มกว้างอย่างเปี่ยมสุข ก่อนที่ศีรษะของเขาฟุบลง พร้อมกับเสียงการทำงานครั้งสุดท้ายของกลไกในร่างกาย
ร่างของแอนดรอยด์ชายหญิงคู่หนึ่งนอนแน่นิ่งจมกองเลือดเคียงข้างกันบนหอคอยซึ่งกำลังเริ่มลถ่มลงมาหลังจากที่มันได้ทำหน้าเสร็จสมบูรณ์ ลำแสงสีทองพุ่งออกจากปลายกระบอกปืนใหญ่ขณะที่โครงสร้างของฐานยิงแตกกระจายร่วงหล่นสู่พื้นเบื้องล่าง
ผู้ที่กระเสือกกระสนต่อสู้กับโชคชะตา ผู้ที่อยากชดใช้ความผิด ผู้ที่อยากมีครอบครัว ผู้ที่อยากมีความรัก ผู้ที่อยากเป็นที่ต้องการ ผู้ที่อยากค้นหาความหมายของชีวิต ผู้ที่อยากศึกษาวิทยาการต่างๆ ผู้ที่อยากมีสิ่งที่ศรัทธา ผู้ที่รักศิลปะการต่อสู้ ผู้ที่รักสัตว์ ผู้ที่ชื่นชอบการแข่งขัน ผู้ที่อยากปกป้องคนสำคัญ ผู้ที่มีชีวิตเพื่อทำตามสัญญา ผู้ที่สูญเสียทุกอย่าง ผู้ที่ยังเหลือพวกพ้องเคียงข้าง ผู้ที่ฝันถึงอดีต หรือผู้ที่ต้องการการเปลี่ยนแปลง
ทุกสายตากำลังมองไปยังลำแสงข้อมูลที่ถูกยิงออกไปเพื่อค้นหาโลกใบใหม่ หลังจากต้องบาดเจ็บ ฟันฝ่าอุปสรรค ลองผิดลองถูก ทะเลาะ ผูกมิตร เรียนรู้เรื่องราวต่างๆ มากมาย ในที่สุดลูกนกก็แข็งแกร่งพอจะโบยบินออกจากรังเพื่อสร้างชีวิตของตนเอง แม้จะไม่มีใครทราบว่ารังใหม่อยู่แห่งใด แม้ไม่มีอะไรยืนยันความปลอดภัย แม้ไม่มีสิ่งใดบอกได้ว่าพวกเขาจะบินไปถึงหรือไม่ แต่พวกเขา เด็กน้อยที่เคยเรียกหาพ่อแม่ที่ทอดทิ้งตัวเองไปจะขอก้าวเป็นผู้ใหญ่เพื่อหาคำตอบดูสักครั้ง
สงคราม Automata ระหว่างแอนดรอยด์ และหุ่นยนต์ซึ่งกินเวลาหลายพันปีจบลงแล้ว เหลือไว้เพียงร่องรอยแห่งความสูญเสียที่เกิดขึ้นกับทั้งสองฝ่าย แม้จะแก้ไขเรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ได้ แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือพวกเขาได้เรียนรู้อะไรจากมันบ้าง
แอนดรอยด์ และหุ่นยนต์ต่างอยากได้ใช้ชีวิตตามความต้องการของตัวเอง พวกเขาคล้ายกัน แต่สุดท้ายก็ไม่มีวันเหมือนกัน แม้แต่ในเผ่าพันธ์เดียวกันเมื่อมากคนก็มากความเห็น ทว่าคำตอบ ณ ปลายทางนั้นอาจไม่ใช่การทำลายอีกฝ่ายให้หมดสิ้น หรือการปล่อยให้ความสัมพันธ์ดำเนินไปเหมือนเดิมโดยที่เรายังทำร้ายกันอยู่ แต่เป็นสิ่งที่อยู่ตรงกลางระหว่างนั้น
มีความเป็นไปได้หรือเปล่าที่เราจะเรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยกันโดยที่เราแตกต่าง เราอาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน แต่เราจะทำความเข้าใจกัน เราอาจไม่สามารถหลีกเลี่ยงความคิดที่ไม่ตรงกัน แต่เราจะเคารพกันและกัน เราอาจทะเลาะกัน แต่เราจะช่วยเหลือเกื้อกูลเป็นมิตรต่อกันเมื่อถึงเวลา
สุดท้ายเราจะลองร่วมมือเพื่อมุ่งสู่อนาคตที่ต่างไปจากเดิมด้วยกันหรือไม่ และคำตอบนั้นก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของพวกเราเอง
เกร็ดความรู้
- อาร์ค หรือเรือโนอาห์ เป็นชื่อของเรือในคัมภีร์ปฐมกาลของศาสนาคริสต์ กล่าวถึงโลกที่เต็มไปด้วยคนบาป พระเจ้าจึงตัดสินใจชำระโลกใหม่ด้วยการทำให้น้ำท่วมโลกเป็นเวลา 1 ปี เพื่อให้มนุษย์เสียชีวิตทั้งหมด แต่ก่อนหน้านั้นพระองค์ได้ให้ครอบครัวของโนอาห์ ประกอบด้วย โนอาห์ ภรรยา และบุตรชาย 3 คน นำพืชชนิดละต้น และสัตว์สายพันธ์ุละคู่ ขึ้นไปใช้ชีวิตอยู่บนเรือในช่วง 1 ปีนั้น แล้วเมื่อแผ่นดินแห้งลง ครอบครัวโนอาห์ก็ได้เริ่มต้นชีวิตในโลกใหม่
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น