Spoil NieR Automata Part 15 Ending B : Or not to Be

9S กลับมายังห้องพักเพื่ออ่านข้อมูลในชิปที่ได้รับมา ในนั้นมีบันทึกเรื่องการสูญพันธ์ของมนุษยชาติหลังจากโครงการ Gestalt ล้มเหลวโดยสมบูรณ์ในปี ค.ศ 3400 แต่เพราะแอนดรอยด์ยังไม่สามารถค้นหาวิธีที่จะคืนชีพให้แก่ผู้สร้างได้ พวกเขาจึงนำข้อมูลพันธุ์กรรมของ Replicant ขึ้นไปเก็บรักษายังดวงจันทร์

เนื่องจากแอนดรอยด์ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อปกป้องมนุษย์ การสูญเสียผู้ให้กำเนิดทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนชีวิตหมดความหมาย แอนดรอยด์จึงหลอกตัวเองว่าอีกฝ่ายยังมีชีวิตรอด พวกเขาสร้างสัญญาณปลอมขึ้นบนดวงจันทร์ เข้าต่อสู้กับหุ่นยนต์ และเอเลี่ยนที่เข้ายึดครองโลกโดยอ้างว่าทำตามคำสั่งของมนุษย์ เพื่อความสมจริงที่มากขึ้น แอนดรอยด์จะต้องถูกพัฒนาเพิ่มประสิทธิภาพเพื่อต่อกรกับศัตรูซึ่งสามารถวิวัฒนาการได้ เป้าหมายนั้นกลายเป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างหน่วยโยร์ฮา แต่พวกเขาก็ต้องปกปิดความจริงนี้แก่แอนดรอยด์รุ่นใหม่ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายเสียกำลังใจที่รู้ว่าคนที่ถูกสร้างให้ปกป้องนั้นไม่เคยมีตัวตนมาก่อน

โครงการสร้างกลุ่มต่อต้านทั่วพื้นโลกเพื่อสนับสนุนเรื่องมนุษย์ที่เหลือได้อพยพขึ้นไปอยู่บนดวงจันทร์ โดยการส่งสัญญาณปลอมติดต่อกับพวกเขา ทั้งยังรวบรวมข้อมูลการต่อสู้ของอดีตสมาชิกที่ถูกทอดทิ้งมาใช้พัฒนาแอนดรอยด์รุ่นโยร์ฮาด้วย สำหรับสมาชิกหน่วยส่วนหนึ่งที่รู้ความจริง จะได้ทำงาน และปกป้องระบบปฏิบัติการอยู่บนดวงจันทร์

ความเป็นมาของการสร้างหน่วยโยร์ฮาทำให้ 9S รู้สึกสับสน ไม่รู้ว่าตนควรบอกเรื่องนี้ให้คู่หูทราบด้วยดีหรือไม่ หลังจากที่นอนคิดอยู่พักใหญ่ สัญญาณเรียกรวมพลฉุกเฉินก็ดังขึ้น และหน้าที่ที่แอนดรอยด์หนุ่มได้รับก็คือการลงไปบนโลกเพื่อสนุบสนุน 2B ที่บริเวณหน้าค่ายกลุ่มต่อต้านนั่นเอง เขาจึงรีบวิ่งไปขึ้น Flight Unit โดยที่ไม่ได้สังเกตเลยว่ามีร่างๆ หนึ่งกำลังจ้องมองเขาอยู่

9S ขับ Flight Unit ลงมายังโลก หลังจากที่ต้องต่อสู้กับหุ่นยนต์ที่เข้ามาขัดขวาง เขาก็เห็นแอนดรอยด์สาวกำลังต่อสู้กับหุ่นยนต์ที่มีลักษณะคล้ายแมงมุม มันใช้แรงอากาศดูดเธอเข้าใกล้ตนเอง แล้วปล่อยกระแสไฟฟ้าเข้าทำใส่จน 2B กระเด็นไปไกล แม้จะไม่ได้รับบาดเจ็บมาก เธอก็ยังไม่อาจเคลื่อนตัวได้ดีนัก แอนดรอยด์ Scanner จึงใช้ยานพาหนะขงเขาพุ่งปะทะหุ่นยนต์เข้าอย่างจังจนมันระเบิด

"ตายซะ พวกแกทั้งหมดไปตายซะ"

จู่ๆ อีฟก็ปรากฏตัวขึ้นหลังซากของหุ่นยนต์ที่พังเสียหาย หุ่นยนต์ที่เหลือรอดในบริเวณนั้นพากันไปรวมตัวที่เขา จนกลายเป็นก้อนกลมเข้าโจมตีแอนดรอยด์ด้วยการเคลื่อนไหวที่บ้าคลั่งราวพายุหมุน เมื่อโยร์ฮาสามารถกำจัดมันได้ หุ่นยนต์รูปแบบเดียวกันก็พุ่งตัวออกมาจากด้านหลังอาคารที่เสียหาย พวกมันโจมตีหมู่บ้านของปาสคาลโดยไม่สนใจโยร์ฮาทั้งสอง 9S และ 2B รีบวิ่งตามมันไป เพื่อช่วยเหลือหุ่นยนต์พนธมิตรของพวกตน

ปาสคาลตั้งข้อสันนิษฐานว่าหุ่นยนต์ที่ทำหน้าที่ควบคุมระบบเครือข่ายน่าจะเสียสติไปแล้ว จึงสั่งให้หุ่นยนต์ที่ยังเชื่อมต่อกับระบบโจมตีทุกอย่างในสายตา การที่อดัมเป็นผู้ดูแลระบบเครือข่ายพวกหุ่นยนต์อยู่ครึ่งหนึ่ง ทำให้พวกเขาสามารถคาดเดาได้ทันทีว่าผู้ที่ดูแลระบบส่วนที่เหลือต้องเป็นอีฟอย่างแน่นอน แอนดรอยด์จึงรีบค้นหาตำแหน่งของอีกฝ่าย

อีฟส่งสัญญาณแรงขึ้นเพื่อรวบรวมหุ่นยนต์ ในที่สุดโยร์ฮาก็พบกับอีกฝ่ายกำลังนั่งบนซากปรักหักพังของอาคารราวกับกำลังรอคอยการมาถึงของทั้งสอง เขายันกายที่กลายเป็นสีดำลุกขึ้นยืน ใช้พลังควบคุมโลหะจากร่างไร้ชีวิตของหุ่นยนต์รอบๆ มาสร้างเป็นแขนขนาดใหญ่ พร้อมกันนั้นก็ก่อแรงลมพัดฝุ่นขึ้นกระจายเต็มอากาศจนวิสัยทัศน์ย่ำแย่มองอะไรแทบไม่เห็น

"ทำไมพวกแกต้องฆ่าพี่ฉันด้วย"

อีกฝ่ายอาละวาดทำลายทุกอย่างรอบตัว แต่หลังจากที่ถูกแอนดรอย์เข้าประชิดจนเสียหาย เขาก็ดึงพลังงานจากหุ่นยนต์ในระบบมาฟื้นฟูตัวเอง หากปล่อยให้สถานการณ์เป็นเช่นนี้ต่อไปพวกเขาคงไม่มีวันเอาชนะได้แน่ 9S จึงเสนอแผนว่าเขาจะเจาะระบบของอีฟเพื่อตัดการเชื่อมต่อของอีกฝ่ายจากระบบ และขอให้ 2B ช่วยตรึงกำลังของศัตรูในระหว่างนี้

แอนดรอยด์หนุ่มเจาะเข้าไปในระบบของเป้าหมาย ข้อมูลของอีฟออกมาโจมตีเขาพร้อมเสียงเรียกพี่ชายของตนที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด

"ฉันน่ะ ฉันน่ะ ทำไมกันล่ะ พี่ ทั้งๆ ที่ฉันไม่ต้องการอะไรอย่างอื่นเลยแท้ๆ"

จู่ๆ การทำงานของข้อมูลระบุตัวตนของ 9S ก็เริ่มทำงานขัดข้อง POD 153 จึงแนะนำให้เขาล้มเลิกภารกิจนี้โดยเร็ว แต่เขาก็เลือกที่จะเดินหน้าต่อ พร้อมกับเสียงสะอื้นของหุ่นยนต์ที่ดังขึ้นมา

"ทั้งๆ ที่พี่เป็นทุกอย่างของฉัน... ชีวิตทั้งหมดของฉันก็มีแค่ตอนที่พวกเราอยู่ด้วยกัน"

Unit สนับสนุนเตือนแอนดรอยด์อีกครั้ง ทว่า 9S ก็ยังคงมุ่งหาระบบการบังคับวัตถุของศัตรูอย่างไม่ลดละ ที่ปลายทางนั้น เขาพบกับข้อมูลที่มีรูปร่างคล้ายบ้านหลังหนึ่ง ภายในนั้นอีฟกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะยาวที่เขามักใช้เวลาร่วมกับพี่ชาย ในมือถือผลไม้ที่อีกฝ่ายเคยให้เขากิน ดวงตาจ้องมองไปยังข้อมูลร่างของอดัมที่กำลังอ่านหนังสือเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา

"นี่ พี่ ผมก็ไม่ได้ไม่ชอบการต่อสู้หรอกนะ แต่ผมไม่อยากให้พี่ต้องได้รับบาดเจ็บ และที่สำคัญที่สุดคือผมไม่อยากสูญเสียพี่ไป เพราะฉะนั้นเราไปหาที่สงบๆ ที่ไหนสักแห่งอยู่ด้วยกันเถอะนะ พี่"

อีฟเอ่ยสิ่งที่อยู่ในใจ แม้หุ่นยนต์จะถูกตั้งคำสั่งให้ต้องสู้กับศัตรู แต่วันเวลาที่ได้ใช้ร่วมกับพี่ชายก็ทำให้เขาค้นพบสิ่งสำคัญที่ทำให้เขาพร้อมจะทำลายกำแพงที่ปิดล้อมเผ่าพันธ์ไว้ และใช้ชีวิตตามที่ใจตัวเองต้องการ ทว่าคำพูดของเขาก็ไม่อาจส่งถึงอีกฝ่ายที่ตอนนี้ไม่มีโอกาสได้พบอีกแล้ว

ในที่สุดอีฟก็ถูกตัดการเชื่อมต่อกับระบบเครือข่าย  เมื่อเห็นว่าตนถูกอีกฝ่ายแทรกแซงระบบสำเร็จ อีฟก็ระเบิดพลังใส่ 2B ก่อนเงื้อหมัดใส่อย่างรวดเร็ว แต่คู่หูของเธอมาช่วยรับการโจมตีไว้ได้ทัน ทำให้อีกฝ่ายเสียจังหวะจนแอนดรอยด์สาวสามารถฟันแขนขวาของเขาขาดได้

แรงปะทะทำให้โยร์ฮาตัวลอยไปกระแทกกับพื้น ผ้าปิดตาหลุดออกจากใบหน้าขณะพยายามลุกขึ้นยืน  หุ่นยนต์รวมพลังฮึดสุดท้ายโจมตีใส่ทั้งสองอย่างไร้ความปรานี ลมแรงขึ้นเรื่อยๆ จนมองอะไรแทบไม่เห็น เขาระเบิดพลังโจมตีแอนดรอยด์จนเสียหาย ระบบควบคุมการต่อสู้ระยะปะชิดไม่สามารถทำงานได้เต็มประสิทธิภาพ 9S และ 2B จึงได้แต่เดินกะเผลกหลบการโจมตี และให้ POD ช่วยยิงกระสุนใส่อีกฝ่าย สุดท้ายระบบการโจมตีระยะไกลก็สามารถทำงานได้ แต่โชคดีที่ดูเหมือนว่าการยิงครั้งสุดท้ายจะทำให้ร่างกายของอีฟหยุดการเคลื่อนไหวเช่นกัน

2B หยิบดาบที่หักของตนเข้าไปหาหุ่นยนต์ซึ่งนั่งคุกเข่าก้มหน้าราวยอมรับชะตากรรม ภาพของสิ่งที่ไม่สมควรมีความรู้สึกใดๆ แต่กลับแสดงความเศร้าคำนึงถึงผู้ที่จากไปได้ ทำให้ 2B ลังเล แต่สุดท้ายแอนดรอยด์สาวก็แทงดาบทะลุศีรษะของอีกฝ่าย

ร่างของอีฟล้มลงแน่นิ่งกับพื้น 2B ปล่อยให้ดาบหล่นจากมืออย่างหมดเรี่ยวแรง ตอนนั้นเอง 9S  ที่นั่งอยู่ไม่ห่างไปมากนักกลับส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขาเปิดเปลือกตาขึ้นอีกครั้ง ดวงตาสีฟ้ากลับปรากฏแสงสีแดงฉายออกมา ดูเหมือนว่าเขาจะติดไวรัสของพวกหุ่นยนต์มาจากตอนที่เจาะระบบของอีฟ 2B รีบเข้าไปดูอาการของอีกฝ่าย แต่เธอก็ไม่อาจช่วยเหลือคู่หูของเธอได้

9S พยายามต่อต้านข้อมูลที่เริ่มกระจายความเสียหายด้วยสีหน้าทรมาน ผิวกายกร่อนจนเห็นส่วนประกอบจักรกลภายใน แล้วเขาก็รวบรวมกำลังเอ่ยประโยคสุดท้ายออกมา

"ขอร้องล่ะ 2B ผมอยากให้คุณ... ช่วยทำเรื่องหนึ่ง...ให้ผม"

เมื่อได้ยินเช่นนั้นคนที่ฟังอยู่ก็นิ่งไปพักหนึ่งด้วยรู้ดีว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร 2B กำหมัดแน่น เธอคุกเข่าลงนั่ง เอื้อมมือประคองใบหน้าของเขาไว้ ทั้งสองมองหน้าของกันและกัน  ก่อนที่แอนดรอยด์สาวจะเลื่อนมือลงมายังลำคอพลางดันให้คนตรงหน้านอนราบลงกับพื้น โดยมีร่างจางๆ ของเด็กหญิง 2 คนในชุดสีแดงยืนมองอยู่เงียบๆ มือของ 9S ยกขึ้นตามสัญชาตญาณที่ต้องการยื้อชีวิต แต่สุดท้ายมันก็หล่นลงข้างตัว พร้อมกับเสียงพยายามหายใจเฮือกสุดท้าย

น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาสีฟ้าของแอนดรอยด์สาว 2B ใช้มือลูบใบหน้าของอีกฝ่าย ก่อนดึงร่างของ 9S เข้าสวมกอด แต่ตอนนั้นเองเสียงสัญญาณบางอย่างก็ดังขึ้นใกล้ตัว แสงสีเขียวกระพริบจากดวงตาของซากหุ่นยนต์ทีอยู่ไม่ห่างไปนัก เมื่อเห็นดังนั้น 2B ก็รีบลุกขึ้นหยิบดาบขึ้นมาหมายสังหารอีกฝ่ายที่เป็นเผ่าพันธ์เดียวกับผู้ที่ฆ่าคนสำคัญของเธอ ตอนนั้นเองแสงก็ฉายออกมาจากศีรษะของหุ่นยนต์ทุกตัว เสียงสังเคราะห์ดังจากทุกทีราวกับพวกมันกำลังส่งสัญญาณข้อมูลหากัน ในที่สุดแสงสีเขียวก็ก็พริบจากทั่วบริเวณ แอนดรอยด์สาวมองรอบตัวอย่างไม่เข้าใจ แต่แล้วหุ่นยนต์ตัวใหญ่ก็ค่อยๆ ขยับกายขึ้นมา ส่งเสียงร้องมึนงงคล้ายคนเพิ่งตื่นนอน 2B รีบยกอาวุธในมือขึ้นพร้อมเข้าโจมตีจักรกลตรงหน้า

"ด่ะ เดี๋ยวก่อนครับ 2B"

เสียงที่คล้ายกับ 9S ดังออกมาจากหุ่นยนต์ พร้อมยกมือเป็นเชิงห้ามไม่ให้คนตรงหน้าทำร้ายตน ก่อนที่จะเอ่ยรัวเร็วเพื่ออธิบายว่าเขาคือคู่หูของเธอเอง ดูเหมือนการที่เขาเคยหลุดเข้าไปในระบบเครือข่ายของศัตรูก่อนหน้านี้ จะทำให้ที่นั่นมีข้อมูลของเขาอยู่ด้วย แอนดรอยด์หนุ่มจึงสามารถรวบรวมข้อมูลสร้างตัวตนขึ้นมาได้ใหม่

9S พูดไม่หยุดด้วยความตื่นเต้นกับประสบการณ์ที่ได้เจอ ทว่า 2B กลับไม่สนใจ แอนดรอยด์สาวค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้ ปล่อยอาวุธหล่นลงพื้น เธอเอามือแตะอีกฝ่าย ไม่ว่าเหตุผลที่ทำให้เขายังมีชีวิตอยู่จะคืออะไรก็ตาม มันก็ไม่สำคัญเท่ากับการที่เธอยังมีเขาอยู่เคียงข้าง

"9S ดีจริงๆ ทีนายไม่เป็นอะไร"

2B เงยหน้าขึ้นมองคู่หู เผยรอยยิ้มของแอนดรอยด์ผู้เคยบอกว่าความรู้สึกเป็นสิ่งไม่จำเป็น และมักมีใบหน้านิ่งเฉยตลอดเวลา แม้ตอนนี้จะไม่มีริมฝีปาก แต่ก็ดูราวกับ 9S กำลังยิ้มตอบรับให้เธอ เขายกมือของร่างกายชั่วคราวขึ้นมา ให้ 2B ซึ่งบาดเจ็บจนเคลื่อนไหวลำบากขึ้นมาเพื่อออกเดินทางด้วยกันอีกครั้ง เช่นเดียวกับตอนที่เธอเคยอุ้มอีกฝ่ายกลับค่ายกลุ่มต่อต้าน

ในที่สุดศึกกับอดัม และอีฟก็มาถึงตอนจบ ผลของการปะทะครั้งนี้จะส่งผลดีต่อแอนดรอยด์ในสงครามจักรกลอย่างแน่นอน และนั่นก็หมายความว่าการต่อสู้ของ 9S และ 2B คงจะต้องเริ่มอีกครั้งในเร็ววัน แต่มันก็ยังเป็นเพียงเรื่องราวของวันข้างหน้าที่ไม่สำคัญเท่ากับช่วงเวลาตอนนี้ที่พวกเขายังอยู่ด้วยกันแม้แต่น้อย

บทส่งท้าย

2B และ 9S ที่กลับขึ้นมาบนบังเกอร์ได้รับคำชมจากเพื่อนร่วมหน่วยเป็นอย่างมาก แอนดรอยด์สาวไปพบกับคู่หูที่ห้องพักของเขา หลังจากที่เขามอบของตามที่ได้นัดกันไว้ 9S ก็ทำท่าเหมือนต้องการจะบอกอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายเขากลับเลือกที่จะเก็บมันไว้ และกล่าวเพียงให้เธอรักษาตัวด้วยเท่านั้น 2B จึงกลับไปพักที่ห้องของตน ก่อนที่จะต้องเริ่มภารกิจต่อไป

"ยังจำความเจ็บปวดกันได้หรือเปล่า ความเจ็บปวดที่เราถูกขโมยบ้านเกิดไป พวกเราจะไม่มีวันถอดใจ พวกเราจะเอาทะเล ท้องฟ้า และผืนดินคืนมา เราจะเอาโลกของเรากลับมาจากเจ้าพวกหุ่นยนต์เลวทรามนั่น และเราจะไม่มีวันยอมแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้เด็ดขาด นับตั้งแต่นาทีนี้เป็นต้นไป เราจะมาร่วมกันจบสงครามบ้าๆ นี่ด้วยกัน เพื่อความรุ่งเรืองของมนุษยชาติ!"

"เพื่อความรุ่งเรืองของมนุษยชาติ!"

เหล่าทหารโยร์ฮาตอบรับปลุกขวัญใจของผู้บัญชาการโดยพร้อมเพรียง และแล้วการต่อสู้ครั้งใหม่ก็กำลังจะเริ่มขึ้น