Spoil Drag on Dragoon 3 Part 4 สู่ดินแดนแห่งภูเขา

หลังจากกำจัดไฟว์ที่ดินแดนแห่งทะเลได้แล้ว ซีโรก็พาดีโต สาวกของน้องสาวของเธอติดตามมาด้วย เป้าหมายต่อไปคือดินแดนแห่งภูเขาซึ่งเป็นประเทศที่เชี่ยวชาญในการสร้างเรือเดินเหาะ และที่นี่ก็ถูกปกครองโดยเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงพรหมจารีที่มีนามว่าโฟร์ น้องสาวคนที่สี่ของเธอ

"อย่ากลัวไปเลย เพราะว่าเจ้าไม่ได้สู้อยู่เพียงลำพัง มังกรของเจ้าจะปกป้องเจ้าเอง เจ้าต้องขอบคุณเขามากๆ นะ"

เสียงของมิเคลยังคงตามหลอกหลอนซีโรในความฝัน แต่ถึงจะได้ยินเช่นนั้นเธอก็ยังไม่อาจมอบความไว้วางใจแก่มังกรน้อยได้ หญิงสาวตื่นขึ้นจากการพักผ่อนระหว่างการเดินทาง ดีโตดูอารมย์ดีมากกับการได้ออกมาจากดินแดนแห่งทะเล คำปรามาศต่อเจ้านายเก่าที่ออกมาจากปากของเขาทำให้มิไฮล์รู้สึกไม่ดีขึ้นมา เพราะเห็นว่าสาวกควรให้ความเคารพต่อเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงที่ตนรับใช้ แต่เด็กชายก็ปฏิเสธไปว่าเขาไม่มีความรู้สึกเทิดทูลไฟว์เลยแม้แต่น้อย แถมยังรู้สึกภาคภูมิใจกับผลงานที่ตนใช้ดาบผ่า 'ถุงเนื้อ' เป็น 2 ซีกได้อย่างสวยงามราวงานศิลปะอีกต่างหาก

มิไฮล์ : นี่ ซีโร พวกเราต้องไปฆ่าโฟร์จริงๆ เหรอ
ซีโร : ยังจะต้องถามอีกเหรอ
มิไฮล์ : ก็มัน... ข้ารู้สึกผิดกับไฟว์มากเลยนะ ทั้งๆ ที่นางร้องไห้... ทั้งๆ ที่นางร้องไห้ขนาดนั้นแท้ๆ แต่เจ้าก็ยังฆ่านางลงอีก

ซีโร : นั่นมันก็เป็นแค่การแสดงละครของนางเท่านั้นแหละ
ดีโต : ใช่แล้ว เชื่อข้าสิ ถ้าถามว่าไฟว์ทำอะไรได้ดีบ้างล่ะก็ ก็มีเรื่องตอแหลนี่แหละ
มิไฮล์ : ถึงยังไงข้าก็ไม่ชอบอยู่ดี ข้าคิดว่าเจ้าควรหยุดฆ่าน้องสาวของเจ้าได้แล้วนะ ไม่มีอะไรแย่ไปกว่าการที่พี่น้องมาฆ่ากันเองหรอก

ซีโร : ถ้าอย่างนั้นเจ้าลองจินตนาการตามดูนะว่าที่นี่มีเนื้ออยู่ชิ้นหนึ่ง
มิไฮล์ : อู้ว ฟังดูน่าอร่อยจัง
ซีโร : แล้วถ้าเจ้าเอามันไปแบ่งให้มังกรตัวอื่นล่ะก็ เจ้าก็จะได้กินแค่นิดเดียว

มิไฮล์ : อืม คงได้แค่คำเล็กๆ เนอะ
ซีโร : แต่เจ้าก็อยากกินเองทั้งหมดใช่ไหม
มิไฮล์ : อืม... ก็จริงนะ ข้าอยากกินเองทั้งหมดเลย

ซีโร : เพราะอย่างนั้นแหละ ข้าถึงอยากฆ่าน้องสาวของข้าแล้วครอบครองโลกนี้ไว้เองคนเดียว ทีนี้เข้าใจแล้วหรือยัง
มิไฮล์ : เออ... ไม่ล่ะ ยังไงก็ไม่เข้าใจ
ซีโร : งั้นช่างมันเถอะ

ซีโรยังคงนำกลุ่มของเธอเดินทางเข้าสู่ดินแดนแห่งภูเขา ฝ่าฝันกลุ่มทหารที่ออกมาปกป้องอาณาเขต และโฟร์ แต่พอมิไฮล์ถามเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงว่าจะต้องมุ่งหน้าไปทางไหน หญิงสาวกลับไม่รู้เช่นกัน และที่เดินทางมาทางนี้ก็อาศัยเพียงการเดาสุ่ม คำตอบนั้นทำเอาดีโตรู้สึกหมดแรงเดินทันที

มิไฮล์บินขึ้นฟ้าไปสำรวจพื้นที่ข้างหน้าให้ทั้งสอง และพยายามแสดงความสามารถให้สมาชิกที่เพิ่งเข้ามาร่วมกลุ่มได้เห็น แต่นั่นกลับทำให้ดีโตรู้สึกเหนื่อยใจกับนิสัยเด็กๆ ของมันมากกว่า

ดีโต : เจ้าเคยรู้สึกเหนื่อยบ้างไหมที่ต้องมาคอยเลี้ยงเด็กน้อยอย่างนี้เนี่ย
ซีโร : แน่อยู่แล้ว แถมตอนนี้ก็ดันมีเด็กเหลือขอเพิ่มมาให้เลี้ยงอีกคนด้วย
ดีโต : เชิญเรียกตามที่สบายใจเลยครับ ท่านยาย
ซีโร : เจ้าอยากตายใช่ไหม

ดีโตยังคงบ่นว่าเขาไม่อยากเห็นตัวเอง และเพื่อนร่วมทางกลายเป็นมนุษย์กล้ามจากการวิ่งขึ้นเขาอย่างไร้จุดหมายเช่นนี้ จนซีโรต้องล้อไปว่าสิ่งนี้น่าจะสบายกว่าการที่เขาต้องคอยสนองกิจกรรมวิตถารใหม่ๆ ของไฟว์ มิไฮล์ช่วยเหลือหญิงสาวจัดการศัตรูอย่างกระตือรือร้น แต่มันก็ไม่ลืมแสดงน้ำใจต่อเพื่อนใหม่ด้วย

มิไฮล์ : เจ้าอยากให้ข้าช่วยอะไรบ้างไหม ดีโต
ดีโต : ก็ไม่ได้รังเกียจหรอกนะ แต่ถ้าข้าอยากได้ความช่วยเหลือล่ะก็ ไว้ข้าขอจากซีโรดีกว่า
มิไฮล์ : ง่า ขอข้าสิ ขอข้าบ้างสิ

มังกรน้อยที่ไม่เข้าใจความหมายสองแง่สองง่ามของอีกฝ่ายงอแงเล็กน้อย แต่ทั้งสามก็ไม่ได้ผ่อนฝีเท้าลง โฟร์วางแนวปกป้องกันไว้แน่นหนามาก และยังส่งสุนัขสามหัวเซเบอร์รัสมาขัดขวางผู้เป็นพี่สาว ดูเหมือนว่าการบุกครั้งนี้จะเหนื่อยกว่าที่ซีโรคิดไว้มาก

ซีโร : เฮ้อ นี่มันข่าวร้ายชัดๆ
ดีโต : เพราะเจ้าเซเบอร์รัสนี่น่ะเหรอ แล้วเรามีแผนรับมือยังไงบ้างครับนายท่าน
ซีโร : แผนเหรอ ก็ฆ่ามันไงล่ะ

ดีโต : ช่างเป็นแผนที่เยี่ยมยอดอะไรอย่างนี้เนี่ย แต่หน้าตาของมันนี่คงมีแค่แม่ของมันที่รักมันลงเนอะ แบบว่า อุบาทว์สมกับที่กลายเป็นสัตว์ประหลาดจัง ข้าชักจะรู้สึกเห็นใจมันซะแล้วสิ แต่ก็นะ

เจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงใช้ดาบบั่นคอของเซเบอร์รัสขาดไปหัวหนึ่ง เลือดพุ่งออกจากบาดแผลราวน้ำทะลัก มันล้มลงกับพื้น ก่อนจะยันกายขึ้นมาอาละวาดหนักขึ้น

มิไฮล์ : ระวังตัวด้วยนะซีโร ข้าเองก็จะพยายามมากขึ้นเหมือนกัน ถึงข้าจะไม่ชอบการฆ่าฟัน แต่ข้าไม่อยากให้เจ้าตายมากกว่า

ซีโรสามารถตัดหัวซ้ายของสุนัขสามหัวได้อีกข้าง และมันก็ทำให้เจ้าสัตว์ประหลาดตัดสินใจหนีไป ทำให้ทางของพวกเธอสะดวกมากขึ้น เด็กชายจึงหันมาพูดจาทีเล่นทีจริงได้อีกครั้ง

ดีโต : ถ้าอย่างนั้นพอเราจัดการเรื่องนี้กันเสร็จแล้ว เจ้าสนใจมาลองทำอะไรสนุกๆ กับข้าไหม ก็เจ้าน่ะน่าดึงดูดกว่ายัยถุงลมโป่งพองนั่นเยอะเลย
ซีโร : ถ้าตอนนั้นข้ามีอารมณ์ล่ะก็นะ
ดีโต : จะว่าไป โฟร์เป็นคนยังไงเหรอ

ซีโร : นางเป็นสาวบริสุทธิ์น่ะ
ดีโต : เออ... อย่างนั้นเหรอ แล้วมันเกี่ยวกันยังไงล่ะ
ซีโร : นางเป็นเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงที่ยังเป็นสาวบริสุทธิ์เชียวนะ ลองคิดดูดีๆ สิ

ดีโต : อืม... เจ้าจะหมายความว่านางเป็นพวกระเบียบจัดใช่ไหม... เดี๋ยวก่อนนะ แล้วสาวกโง่ประเภทไหนกันที่ยอมรับใช้เจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงที่ถือพรหมจรรย์น่ะ
ซีโร : นั่นแหละที่ข้าอยากบอก เจ้าพวกนั้นน่ะโรคจิตตัวเอ้ชัดๆ
ดีโต : นึกภาพออกเลยแฮะ จะว่าไป เจ้ามังกร เจ้าเคยนอนกับซีโรหรือเปล่า

มิไฮล์ : ไม่เคยหรอก นางบอกว่าข้าตัวเหม็น แถมอาจนอนกลิ้งไปทับนางแบนด้วย
ดีโต : ฮ่าๆๆ ก็จริงนะ เอาอย่างนี้ คืนนี้เจ้าก็ไปนอนห่างๆ พวกข้า แล้วเดี่ยวข้าจะช่วยดูแลซีให้เอง ตกลงไหม
มิไฮล์ : ได้สิ แล้วเจ้าอย่าทับนางแบนนะ
ดีโต : ฮ่าๆๆ ถ้าต้องมีใครโดนทับล่ะก็ ข้าขอเป็นฝ่ายถูกทับเองดีกว่า

เด็กชายสนุกกับการได้หยอกมังกรน้อยซึ่งไร้เดียงสาเกินกว่าจะเข้าใจความหมายที่แท้จริง แต่แล้วเซเบอร์รัสที่บัดนี้เหลือเพียงหัวเดียวก็เผยตัวขึ้นอีกครั้ง ดูเหมือนมันจะยังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ต่อผู้บุกรุก สัตว์ประหลาดกระโดดเข้าโจมตีซีโร และดีโต สะบัดหางกวาดทุกอย่างในระยะทำลายของมัน มิไฮล์ซึ่งบินอยู่บนฟ้าพยายามให้กำลังใจโดยเลียนแบบวิธีการสบถของทั้งสอง แต่ก็ยังใช้คำได้ผิดๆ ถูกๆ เด็กชายผมสีน้ำตาลมองหน้าของศัตรูด้วยความขยะแขยง ตั้งใจจะส่งมันกลับบ้านเก่าให้เร็วที่สุด

ในที่สุดซีโรก็ตัดหัวของมันได้ ทว่าขณะที่เธอกำลังหันหลังไปอย่างย่ามใจ ศีรษะที่ยังไม่ตายสนิทของเซเบอร์รัสก็พุ่งเข้ากัดร่างกายซีกขวาของหญิงสาวจนเนื้อหายไปเป็นช่องโหว่ มิไฮล์ร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่ด้วยความเป็นเด็กก็ทำให้เขายังไม่กล้าเข้าไปหาคู่หู หัวของสุนัขแน่นิ่งสิ้นใจ ขณะที่ซีโรพยายามลุกขึ้นยืนทั้งๆ ที่เลือดกำลังไหลทะลักออกมา ไม่ว่าจะมองอย่างไรอาการบาดเจ็บของเธอก็สาหัสเกินเยียวยา

ทันใดนั้นดอกไม้ที่ตาขวาของซีโรก็ขยายใหญ่ขึ้นกว่า 2 เมตร เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของเธอดังก้อง ก่อนที่มือข้างหนึ่งจะยื่นขึ้นมาจากใจกลางดอกไม้พร้อมเลือดสีแดงสดที่สาดกระเซ็นขณะร่างใหม่ของหญิงสาวผมสีเงินยันตัวเองออกมาจากในนั้น ภาพการรักษาตัวเองที่น่าสยดสยองของเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงทำเอามิไฮล์ และดีโตขาอ่อน ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

"จะจบตรงนี้ไม่ได้ ยังจบไม่ได้จนกว่าพวกนางจะตายทั้งหมด จะมาจบอย่างนี้ไม่ได้!"

หญิงสาวกัดฟันเอ่ยอย่างทรมาน พร้อมพยายามก้าวขาคู่ใหม่ซึ่งยังอ่อนแรงไปข้างหน้า ร่างกายเปลือยเปล่าถูกย้อมด้วยเลือดจนดูราวกับว่าเธอกำลังสวมชุดสีแดงสด หลังจากได้ยินเสียงที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น แต่ก็แฝงไปด้วยความเจ็บปวดของอีกฝ่าย มังกรน้อยก็เรียกชื่อคู่หูออกมาเบาๆ

"ซีโร..."