บันทึกกาวๆ ของปลาดาวพ้นน้ำ

เนียร์ ไวส์ และไคเน เดินทางกลับมายังหมู่บ้านของเขา ทว่าหญิงสาวไม่ยอมเข้าไปในหมู่บ้านเช่นเดิม โดยให้เหตุผลว่าเธอชอบอยู่คนเดียวมากกว่า และจะตั้งแคมป์รออยู่หน้าหมู่บ้านจนกว่าพวกเขาจะเริ่มเดินทางกันอีกรอบ แม้จะอยากแนะนำเธอกับโยนาห์ แต่เนียร์ก็ไม่อยากบังคับฝืนใจอีกฝ่าย จึงเข้าไปในหมู่บ้านกับไวส์แค่สองคน เมื่อกลับถึงบ้านและถามไถ่อาการป่วยของลูกสาว/น้องสาว เรียบร้อยแล้ว โยนาห์ได้ขอร้องให้เนียร์พักอยู่ที่บ้านเป็นเพื่อนตนสักคืน เขาจึงไม่อาจปฏิเสธคำขอของเธอ ในคืนนั้นเอง เนียร์ฝันประหลาด เขาได้ยินเสียงเรียก และเมื่อหันไปก็พบเด็กชายผมสีเงิน ผิวสีซีดยืนอยู่เบื้องหน้า ดวงตาจ้องเขม็งมาทางเขา ริมฝีปากของเด็กชายเริ่มขยับ ทว่ากลับไม่มีเสียงใดๆ เล็ดลอดออกมา ทำให้เนียร์ไม่อาจเข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายเอ่ยได้ เขาอยากจะผละไป แต่เหมือนมีบางอย่างที่ทำให้เขาไม่อาจทำอย่างนั้นได้ เนียร์มองสีหน้าไร้อารมณ์ของเด็กชาย แล้วริมฝีปากนั้นก็ขยับอย่างแช่มช้า จนเนียร์เริ่มอ่านคำพูดของอีกฝ่ายออก Sealed Verse คำนั้นสร้างความตกใจให้เขาเป็นอย่างมาก มันคือสิ่งสำคัญที่เขาจะสามารถนำไปช่วยโยนาห์ พอคิดได้ดังนั้น

หลังจากทราบว่าโยนาห์ป่วยเป็นโรค Black Scrawl และเนียร์จะต้องรวบรวม Sealed Verse ทั้ง 8 ชิ้น ไคเนก็ได้แนะนำว่าเมื่อก่อนเธอเคยเดินทางไปยังอาณาจักรทะเลทรายที่มีชื่อว่าฟาเคด ราชาของอาณาจักรเองก็ทรงประชวรด้วยโรค Black Scrawl เช่นกัน พวกเขาจึงกำลังหาวิธีรักษากับโรคนี้อยู่ บางทีตอนนี้พระองค์อาจจะพอทราบวิธีรักษาแล้วก็ได้ ทั้งสามจึงตัดสินเดินทางไปยังเมืองฟาเคดด้วยกัน เมื่อมาถึงทะเลทราย สามสหายก็ถูกหมาป่าฝูงหนึ่งเข้าโจมตี แต่สักพักเสียงหอนก็ดังขึ้นมา เมื่อมองไปทางต้นเสียงพวกเขาก็พบกับ Shade ที่มีรูปร่างเป็นหมาป่า ทว่ามันไม่ได้เข้าโจมตีพวกเขาแต่อย่างใด ซ้ำยังดูเหมือนว่ามันได้เรียกให้ฝูงหมาป่าที่โจมตีพวกเขากลับไปด้วย พวกเนียร์เดินทางมาถึงยังประตูอาณาจักรฟาเคดที่มีประตูหินปิดสนิท และมีทหารสวมหน้ากากและเสื้อผ้าแปลกๆ 2 คนยืนอยู่ เมื่อไคเนเดินไปข้างหน้าและโบกมือให้ทั้งสอง พวกเขาก็แสดงอาการลิงโลดดีใจและเปิดประตูให้อย่างง่ายดาย นั่นเป็นเพราะเธอเคยช่วยเด็กหญิงของอาณาจักรนี้จากฝูงหมาป่าทะเลทราย หญิงสาวจึงได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นไคเนบอกเนียร์ว่าเธอจะรอเขาอยู่ที่ประตูทางเข้า เพราะเธ

ที่กระท่อมหลังน้อยของไคเนหน้าหมู่บ้านเอรีย์ เนียร์และไวส์เห็นหญิงสาวกำลังสู้กับ Shade กลุ่มหนึ่ง เมื่อเห็นชายกับหนังสือประหลาดเข้ามาช่วยเหลือ แม้จะแสดงท่าทีหัวเสีย แต่ไคเนก็ไม่ได้ปฏิเสธน้ำใจของพวกเขา ทั้งสามก็ร่วมมือกับต่อกรกับเหล่า Shade พร้อมรีบเข้าไปในหมู่บ้าน Shade ยักษ์หน้าตาเหมือนกิ้งก่าที่พวกเขาเคยสู้ก่อนหน้ากำลังปีนป่ายไปทั่วภูเขารอบหมู่บ้าน เนียร์ ไวส์ และไคเนรีบเข้าไปจัดการกับมัน หญิงสาวโจมตีพลางสบถคำผรุสวาส จนไวส์แทบอยากจะอุดหูไม่รับรู้ การโจมตีของพวกเขาทำให้ Shade ยักษ์เสียท่า มันปลิวไปกระแทกกับบ้านเรือนเสียหาย ก่อนรีบไต่ภูเขาไปตั้งหลัก พร้อมกับที่ Shade ขนาดธรรมดาเริ่มปรากฏร่างให้เห็น ไคเนจึงฝากให้เนียร์จัดการพวกมัน แล้วเธอก็รีบพุ่งไปหา Shade ยักษ์ตนนั้น เนียร์จัดการ Shade ตัวเล็กที่กระจายอยู่ทั่วหมู่บ้านเอรีย์ก่อนไปสมทบกับไคเน วิ่งผ่านเสียงก่นด่าของชาวบ้านที่หลบในบ้านของตนว่าพวกเขาคือคนที่นำพา Shade มาที่แห่งนี้ พวกเขาสาปแช่งทั้งสามว่าเป็นตัวซวยวิปริต ให้ออกไปจากหมู่บ้านซะพวกตนจะได้อยู่อย่างสันติเสียที ทำเอาเนียร์หงุดหงิดจนตะโกนกลับไปว่า “พวกเจ้าช่วยห

อาการของโยนาห์ไม่ดีขึ้นแม้แต่น้อย ซ้ำยังมีทีท่าแย่ลงเรื่อยๆ จนเนียร์รู้สึกปวดใจที่ไม่อาจหาทางรักษาเธอได้ เขาพยายามทำงานหาของมาเพื่อช่วยบรรเทาความเจ็บปวดให้ลูกสาว/น้องสาว โดยมีโปโปลาและเดโวลาคอยให้คำแนะนำและช่วยเหลือ แต่เมื่อเนียร์จำเป็นต้องออกไปทำงานอันตรายมากขึ้น โปโปลาจึงเสนอให้เขาอัพเกรดอาวุธเพื่อใช้ปกป้องตนเอง หญิงสาวแนะนำร้านช่างเหล็กซึ่งอยู่นอกเมืองไปทางตะวันออก ผ่านสะพานเหล็กสูงหักพังอันเป็นส่วนหนึ่งของอารยธรรมโบราณที่เหลือรอดมาถึงยุคสมัยนี้ และเธอยังได้มอบหมายงานให้ไปช่วยดูสถานการณ์ที่เมืองเอรีย์ เพราะได้รับจดหมายจากผู้ใหญ่บ้านว่าเมืองของพวกเขาโดน Shade โจมตีอีกแล้ว เนียร์เดินทางมาถึงร้านช่างเหล็กที่ราวกับค่ายทหารในสมัยก่อน ในร้านเขาพบกับเด็กชายวัยแรกรุ่นและเด็กชายที่อายุพอๆ กับโยนาห์อยู่กันลำพังสองคน พวกเขามีชื่อว่าเจคอบและกีเดียน แม้จะมีสภาพไม่ร่าเริงและดูผ่ายผอม เจคอบผู้เป็นพี่ชายก็ยืนยันตนอย่างแข็งขันว่าเขาคือช่างเหล็กและสามารถช่วยเพิ่มประสิทธิภาพอาวุธให้เนียร์ได้ ทว่าตอนนี้พวกเขามีอุปกรณ์ไม่มากพอ เจคอบเล่าว่าพ่อของพวกเขาเสียไปนานแล้ว เหลือเพียงเขา น้องชาย และแม่ 3

สรีระที่แตกต่างทำให้ชายและหญิง ไม่มีทางเหมือนกัน แต่สิ่งที่ทำให้พวกเราเสมอภาคคือสิทธิในการแสดงความคิด และเลือกเส้นทางในชีวิตได้ตามที่ตนต้องการ หากสิ่งนั้นไม่ได้ทำความเสียหายให้แก่ผู้ใด กระแสแฟมินิสต์ที่กำลังมาแรงขึ้นเรื่อยๆ ส่งเสริมภาพลักษณ์ให้ผู้หญิงไม่จำเป็นต้องพึ่งพาแต่ผู้ชายเหมือนสมัยก่อน หากความสามารถมากพอก็สามารถขึ้นมาอยู่แนวหน้าได้เช่นกัน กระนั้นก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าระบบบิดาธิปไตยนั้นฝังรากลึกอยู่ในสังคม ยากที่จะเปลี่ยนไปได้เพียงชั่ววัน ทำให้หลายครั้งเราก็ใช้คำว่าแฟมินิสต์ไปในทางที่ผิด และภาพลักษณ์ที่ว่าชายต้องแข็งแกร่ง หญิงต้องอ่อนแอก็ยังแอบแฝงอยู่ในสื่อต่างๆ อยู่มาก แม้ปัจจุบันสื่อภาพยนต์และแอนนิเมชั่นจะมีตัวละครเอกเป็นผู้หญิง ซึ่งเก่งกล้าสามารถกว่าตัวละครหญิงในสมัยก่อน แต่ภาพลักษณ์ของพวกเธอกลับไปอาจหลุดพ้นจาก “สิ่งที่ผู้หญิงควรเป็น” ของสังคมได้ บทบาทในเรื่องของเธอมักถูกเน้นไปทางด้านเพศ หรือไม่ก็เกี่ยวกับความรักแบบชู้สาว ไม่ว่าจะเป็นการแต่งตัว การเน้นการเคลื่อนไหวของสรีระส่วนใดส่วนหนึ่งเป็นพิเศษ มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องรักใคร่ หากเธอมีปมบางอย่างในชีวิต ปมนั่นก็มักเกี่ยวก

หลังจากออกมาจากวิหารร้าง อาการของโยนาห์ก็แย่ลง สร้างความหนักใจแก่เนียร์มาก แม้แต่ไวส์ก็เอ่ยปากว่าอยากช่วยเหลือเธอ เนียร์รู้สึกว่าหนทางช่างมืดแปดด้าน ทว่าเมื่อเขาได้พบกับโปโปลาและเดโวลา แล้วแนะนำไวส์ให้พวกเธอได้รู้จัก ฝาแฝดกลับรู้จักชื่อของเขา ชื่อกริมัว ไวส์นั้นมีอยู่ในบทเพลงแห่งโบราณกาลที่เดโวลามักร้องบ่อยๆ ทว่าแม้แต่พวกเธอที่ได้ชื่อว่าเป็นปราชญ์ประจำหมู่บ้านเองก็ไม่อาจแปลความหมายจากภาษาเก่าแก่ของบทเพลงได้ทั้งหมด เพลง Song of the Ancients เป็นเพลงธีมของเกม NieR Gestalt/Replicant ในเกมมีอยู่หลายเวอร์ชันสำหรับประกอบสถานการณ์ต่างๆ โดยเวอร์ชันที่ติดหูกันที่สุดคือเวอร์ชันของเดโวลา โปโปลารู้เพียงความหมายคร่าวๆ ว่าในอดีตนั้น เกิดคำสาปมืดที่หล่นมาจากฟากฟ้า สิ่งนั้นคือหนังสือสีดำ กริมัว นัว มันนำพาหายนะ โรคระบาด และความโกลาหลมาสู่โลก ก่อนที่หนังสือสีขาว กริมัว ไวส์ จะปรากฏตัวขึ้น และใช้พลัง Sealed Verse ซึ่งน่าจะเป็นเวทมนต์อย่างหนึ่ง กำจัดกริมัว นัว นำพาความสมดุลกลับสู่มนุษยชาติอีกครั้ง เหมือนมีคนจุดไฟในความมืดมิดให้เนียร์ เขาคิดว่าโรคระบาดที่กริมัว นัว นำพามานั่นคือคำสาป Black Scrawl

โดยไม่อาจรู้ชะตาของเนียร์และโยนาห์ เรื่องราวก็ผ่านจากเวลานั้นมาอีก 1412 ปี (หรือ 1312 ปี ในภาค Gestalt) อารยธรรมเดิมของมนุษย์ได้สูญสิ้น ภาษาเลือนหาย เรื่องราวประวัติศาสตร์ถูกลืมจากความจำ ราวกับโลกได้ถูกล้างและสร้างขึ้นใหม่ กลายเป็นโลกแฟนตาซียุคกลาง ผู้คนที่เหลือรอดมากำลังเริ่มก่อร่างสร้างอารยธรรม ทว่าไม่มีใครจำเรื่องราวที่เกิดในอดีตได้อีกแล้ว และเกมก็ให้เราได้พบกับเนียร์และโยนาห์อีกครั้ง ทั้งสองรอดมาได้อย่างนั้นหรือ ทำไมถึงมีชีวิตยืนยาว ทั้งคู่กลับชาติมาเกิด หรือว่าแค่คนหน้าเหมือน เราไม่อาจคาดเดาได้ รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้ทั้งสองคนยังมีหน้าตาเหมือนเดิม ชื่อเหมือนเดิม ความสัมพันธ์เหมือนเดิม และความผูกผันที่มีให้กันเหมือนเดิมกับคนที่โตเกียวเมื่อ 1300 ปีกว่าๆ ที่ผ่านมา โยนาห์ป่วยด้วยโรคร้ายที่ค่อยๆ กัดกินเธอ เราได้รู้ว่าตัวหนังสือแปลกๆ สีดำที่ขึ้นตามตัวของเธอในบางครั้งคือหนึ่งในอาการของผู้ที่ป่วยเป็นโรค Black Scrawl ผู้ป่วยโรคนี้มีจะมีร่างกายอ่อนแอลงเรื่อยๆ และเสียชีวิตในที่สุด ที่สำคัญคือยังไม่มีวิธีการใดๆ ใช้รักษาได้ เนียร์และโยนาร์อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเงียบสงบแห่งหนึ่ง เน

บทความนี้เคยเขียนในเฟสส่วนตัวไปแล้ว แต่เอามาลงตรงนี้อีกโดยเกลาสำนวนมากขึ้น และแก้ไขเนื้อหาให้ถูกต้อง มีเป้าหมายในหาคนร่วมเม้า ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็แย้งได้นะคะ จุดเริ่มต้นของการเขียนบทความนี้เพราะว่าเห็นตัวอย่างเกม NieR : Automata ที่กำลังจะออกแล้วมาสนใจเนื้อเรื่องมาก ด้วยความที่เป็นสายเสพย์เรื่องเลยไปหาข้อมูลเบื้องต้นแล้วก็เจอหลายความคิดเห็นบอกว่าภาคแรกมีเนื้อเรื่องดีมาก ด้วยความไม่อยากตกหล่นเนื้อหาส่วนไหนไป เลยไปพยายามหาข้อมูลเนื้อเรื่องของภาคก่อนมาเสพย์ดูค่ะ ซึ่งเนื้อหาหลักเราดูช่องของคุณ ShopperKung TVplay อาศัยอ่าน Wiki และช่องอื่นๆ ใน Youtube เพิ่มเติมค่ะ หลังจากที่ได้เสพย์เนื้อเรื่องแล้ว เรารู้สึกชอบ NieR มาก อยากหาเพื่อนมาพูดคุยกัน แต่พอเขียนในเฟสของตัวเองกลับไม่มีใครมาร่วมพูดคุยเท่าไร เลยเป็นที่มาของบทความนี้นั่นเอง NieR เป็นเกมของเครื่อง PS3 และ XBOX ที่ออกมาตั้งแต่เมื่อปี 2010 ได้รับการสรรเสริญว่าภาพแย่มาก ส่วนหนึ่งเพราะทีมงานโดนตัดงบด้วย แต่เนื้อเรื่องกับเพลงประกอบเกมถือว่ายอดเยี่ยมมากค่ะ NieR ที่ออกมาก่อนภาค Automata มีสองภาคคือ Gestalt และ Replicant ซึ่งจริงๆ ก็

ก่อนจะเริ่ม Blog ก็ต้องแนะนำตัวกันก่อนเนอะ เรามีชื่อว่าปลาดาวพ้นน้ำค่ะ ที่สร้าง Blog ขึ้นมาก็ไม่ใช่อะไร คือบางทีเราก็มีความรู้สึกอยากแชร์สิ่งที่เราคิดกับคนอื่นบ้าง แต่คนรอบตัวเราส่วนมากมีความชอบไม่เหมือนกับเรา ถ้ามาเขียน Blog โอกาสที่คนจะมาเห็น ได้เจอคนที่มีความชอบเหมือนกันมากกว่า จะให้เปิด Facebook แชร์ไปเพจสาธารณะก็กลัวไม่ปลอดภัยกับเพจตัวเองเท่าไร เพราะว่าเราก็มี Fanpage ที่ต้องใช้ทำงานทุกวัน หากมีปัญหาเข้าไปดูแลไม่ได้ เดี๋ยวเรื่องจะวุ่นวายซะเปล่าๆ เลยแยกออกมาอย่างนี้ดีกว่า ที่สำคัญอยากให้บทความที่เคยเขียนหาได้ง่ายๆ แม้เวลาผ่านไปนานด้วย ซึ่ง Blog จะตอบโจทย์ตรงนี้มากกว่า Blog นี้จะมีเนื้อหาจิปาทะค่ะ อยากเขียนอะไรก็เขียน อยากแชร์ความเห็นอะไรของตัวเองก็จะเขียนออกมา แต่คิดว่าส่วนมากจะเป็นวิจารณ์เกม การ์ตูน หนังสือ ภาพยนตร์ อะไรพวกนั้นเป็นส่วนมาก (ปล. สายเกมเราเน้นเสพย์เนื้อเรื่องอย่างเดียว เพราะว่าไม่มีปัญหาซื้อเครื่องเล่นหรืออัพคอมนะคะ ฮาๆๆ) เวลาอัพก็ไม่แน่นอน ขึ้นกับอารมณ์อยากเขียนตอนไหนก็เขียน เอาเป็นว่าเดี๋ยวก็น่าจะเริ่มเขียนเนื้อหา Blog เร็วๆ นี้ค่ะ ตอนนี้กำลังลองวิธีใช้งาน Blo