Spoil Drag on Dragoon 3 Part 29 คำสาป

ด้วยคำสาปที่ได้มาตอนถูกทูจับตัวไป ทำให้ร่างของมิไฮล์กลายสภาพกลับเป็นเหมือนตอนเพิ่งเริ่มออกเดินทาง อีกทั้งมันยังทำให้เขาอ่อนแรงจนพวกซีโรตัดสินใจก่อกองไฟเพื่อเฝ้าดูอาการของมังกรน้อย ระหว่างนั้นเองเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงผมสีเงินก็เข้าไปพูดคุยกับสาวกทั้ง 4 คน

เซนท์ : นั่นสิน้าาา... พอมานึกๆ ดูแล้วข้าก็เคยอยู่กับท่านทูมาก่อนนี่นาา ประมาณว่าเป็นคนรับใช้คนสนิทของนางน่ะคร้าบบ...
ดีโต : ก็สาวกใช่ไหมล่ะ เจ้างั่ง
ซีโร : อย่างนั้นเหรอ

เซนท์ : อะ ฮ่าๆๆ แหมม ก็ตามนั้นแหละครับ
เดคาดัส : แล้วตอนนี้ท่านทูอยู่ที่ไหนครับ
เซนท์ : ร่ะ เรื่องนั้นข้าจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ ครั้งสุดท้ายที่ข้าเห็นนางก็ที่ซากโบราณสถานในทะเลทราย แต่มันก็ผ่านมานานมากแล้วล่าาา...

ซีโร : แล้วทำไมเจ้าถึงทิ้งนางมาน่ะ
เซนท์ : อะ อ๋อ เรื่องนั้นหรือครับ ก็เพราะนกทุกตัวต่างก็ต้องการโบยบินออกจากกรงยังไงล่ะครับ เนอะ
ซีโร : ข้าไม่เห็นจะเข้าใจเรื่องที่เจ้าพูดเลยสักนิด

เซนท์ : จะว่าไป ข้าก็ไม่ได้เอ่ยชื่อของท่านทูมาพักใหญ่เลยนะเนี่ย...
ออคตา : อุฮิ ข้าสัมผัสได้แล้วขอรับ
ซีโร : ไม่ต้องเลย ตอนนี้ข้าปวดหัวอยู่

ออคตา : ไม่ใช่ ไม่ใช่เรื่องอย่างนั้นสิขอรับ ข้าหมายถึงเรื่องที่ข้าสัมผัสได้ว่ามิไฮล์น่าจะถูกคำสาปขอรับ
เดคาดัส : หรือว่าที่ร่างของมิไฮล์ย้อนสภาพกลับจะเป็นเพราะคำสาปครับ
ซีโร : สารเลวเอ้ย... ใครหน้าไหนที่มันบังอาจมาใช้เวทมนต์แบบนี้

ดีโต : ขอคิดก่อนนะ คนที่จะทำเรื่องอย่างนี้ก็น่าจะมีแต่เจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงที่พวกเรากำลังจะไปฆ่านั่นแหละ
ซีโร : ทู... ข้าจะจัดการนาง!
ออคตา : เวลาแบบนี้แม้แต้ข้าเองก็ไม่มีอารมณ์นึกถึงเนื้อหนังมังสาหรอกขอรับ

ดีโต : นี่ มิไฮล์ ตอนนี้เจ้ายิ่งทำตัวเป็นเด็กขี้แยกว่าปรกติเลยไม่ใช่หรือไง
เดคาดัส : หยุดเลยนะครับ ดีโต!
มิไฮล์ : นี่ข้าจะกลับไปเป็นเด็กไร้ประโยชน์อีกเหรอ

เดคาดัส : ไม่หรอกครับ เจ้านอนพักต่อเถอะ
ดีโต : แหวะ คลื่นไส้ชะมัด ความเห็นใจกลวงๆ อย่างนั้นยิ่งทำให้รู้สึกแย่กว่าเดิมอีก ทีก่อนหน้านี้ที่ข้าเกือบจะหนาวตาย ทำไมถึงไม่มีใครเป็นห่วงข้าเลยล่ะ
เดคาดัส : น่าเป็นห่วงจริงๆ นะครับ

ซีโร : หมายถึงใครเหรอ
เดคาดัส : มิไฮล์น่ะครับ... ข้าเข้าใจความรู้สึกของท่านซีโรนะครับ ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยมิไฮล์เอง
มิไฮล์ : ซีโร ขอโทษนะ ขอโทษด้วยจริงๆ

ซีโร : หยุดขอโทษได้แล้ว ถ้าเจ้ารู้สึกผิดนักก็รีบหายไวๆ ซะสิ
มิไฮล์ : อืม ข้าจะรีบหายไวๆ นะ จะรีบแข็งแรงขึ้นเร็วๆ เลย ข้าไม่อยากอ่อนแออย่างนี้... ข้าอยากปกป้องซีโรได้ ข้าไม่อยากจะอ่อนแออย่างนี้!
ซีโร : เจ้ารีบนอนเถอะ

มิไฮล์ : ข้าขอโทษนะ ขอโทษด้วย...

กล่าวเสร็จ ซีโรก็หันมาประกาศให้สาวกทั้ง 4 คนออกเดินทางตามหาเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงลำดับ 2 กันต่อ

ซีโร : ไปกันต่อเถอะ
เดคาดัส : ครับ พวกเรารีบตามหาท่านทูให้เร็วที่สุดดีกว่า
มิไฮล์ : ซีโร...

ซีโร : เจ้าพักอยู่ที่นี่แหละ
มิไฮล์ : ขอโทษนะ ทุกคน
ออคตา : โฮะๆ ขอโทษเรื่องอะไรกันหรือขอรับ

เซนท์ : ใช่แล้วๆ พอเจ้าพูดคำนั้นขึ้นมาข้าก็นึกขึ้นได้ ปุจฉาาา พวกเจ้ารู้หรือเปล่าว่าคำว่าขอโทษเคยถูกใช้เรียกที่เก็บเถ้ากระดูกน่ะ
ดีโต : ครับ ครับ พอใจหรือยัง ซีโร เราไปจากตรงนี้กันเถอะ

(**มุกของเซนท์ตรงนี้เป็นการเล่นคำเสียงคล้ายค่ะ ผู้เขียนเลยแปลให้ตรงกับไทยๆ คล้ายเสียงกับกับว่าโกศแทน ถ้าเป็นเวอร์ชันภาษาอังกฤษจะเป็นคำว่า อะพอล'โลไจซฺ ซึ่งเซนท์เข้าใจว่าเป็นคำเดียวกับโพไรต์ หรือทองคนโง่ค่ะ)

พวกซีโรมุ่งหน้าไปยังโบราณสถานใต้ดินเพื่อตามหาทู พวกเธอจะได้พบกับเหตุการณ์เดียวกับที่เกิดในทางแยก A ตอน Drag on Dragoon 3 Part 15 เลือดบนผืนทราย เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เกมจะตัดฉากมาหลังจากที่ซีโรจัดการพวกออร์คซึ่งซึ่งถูกออร์คฟันขาดได้ทั้งหมดแล้ว

หญิงสาวผมเงิน กับสาวกต้องต่อสู้กับทหารของดินแดนแห่งทราย และด้วยความเป็นห่วงมังกรน้อย ซีโรซึ่งไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้ก็บ่นด้วยความร้อนใจ

ซีโร : บ้าเอ้ย ทูอยู่ที่ไหนกันเนี่ย
ดีโต : ซี ใจเย็นหน่อยสิ ถึงจะโวยวายไปยังไงซะเจ้าพวกนั้นมันก็ไม่ยอมส่งนางมาให้พวกเราหรอก
ซีโร : ถ้าอย่างนั้นข้าจะไปลากนางออกมาเอง!

ทหาร 1 : แย่แล้ว ซีโรนี่นา!!
ทหาร 2 : ไม่อยากเชื่อเลยว่าเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงจะต่ำทรามอย่างนี้...
ทหาร 3 : ซีโร ขอให้นางไปลงนรกซะ!!

ทหาร 1 : น่ากลัวชะมัด นางไม่เห็นจะมีตรงไหนเหมือนท่านทูเลย
ทหาร 2 : ห้ามถอยนะ ไม่อย่างนั้นเราจะมีหน้าไปเจอท่านทูได้ยังไง
ทหาร 3 : เวรเอ้ย นี่เจ้าถอยมาตำแหน่งนี้ทำไมเนี่ย

ทหาร 1 : ช่างหัวเรื่องตำแหน่งเถอะ แค่สู้เข้าไปก็พอแล้ว!!
เดคาดัส : ท่านซีโรครับ ข้าสัมผัสบางอย่างจากมิไฮล์ได้ครับ
ซีโร : บ้าจริง เจ้านั่นไปแล้วเหรอ

เดคาดัส : ไม่ใช่ครับ แต่เขากำลังทรมานมาก ข้าเกรงว่าเขาใกล้จะทนไม่ไหวแล้วครับ
ทหาร 1 : ทุกคน เดินหน้าเข้าไป! งัดทุกอย่างที่มีออกมาให้หมด ย้ากก!
ทหาร 2 : นังปีศาจนี่เป็นเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงได้ยังไงกัน

ทหาร 3 : หรือว่านางจะเป็นเจ้าหญิงแห่งเสียงตัวปลอม
ทหาร 2 : ใครจะไปรู้ล่ะ ระวังตัวไว้หน่อยก็แล้วกัน

ทหาร 3 : นังนี่ทำให้ท่านทู แล้วก็ทุกอย่างที่นางทำต้องแปดเปื้อนไปหมดแล้ว!

ทว่าแม้พวกทหารจะพยายามแค่ไหนพวกเขาก็ไม่สามารถหยุดซีโร และสาวกทั้ง 4 คนเอาไว้ได้ แต่เมื่อพวกเธอเดินออกมาจากโถง ทั้ง 5 คนก็ต้องเผชิญกับทางปริศนาเวทมนต์ซึ่งต้องกระโดดไปยังก้อนหินลอยได้ให้ถูกจังหวะจึงจะสามารถผ่านไปได้

ดีโต : เจ้าไหวไหม ซี

ซีโร : หมายความว่ายังไง

ดีโต : คือว่า... ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่... ข้าเข้าใจว่าสถานการณ์ตอนนี้ทำให้เจ้ารู้สึกยังไงน่ะ

ซีโร : ข้าไม่เป็นอะไรทั้งนั้นแหละ

เซนท์ : พูดแบบนั้นอีกแล้วนะครับ...

ออคตา : ท่านไม่จำเป็นต้องฝืนความรู้สึกไว้หรอกขอรับ

ซีโร : ก็บอกว่าข้าไม่เป็นอะไรไงล่ะ

เดคาดัส : ไม่เป็นไรหรอกครับท่านซีโร ยังไงพวกเราก็ไม่เคารพท่านน้อยลงหรอกครับ

ซีโร : พอสักที ข้าบอกแล้วไงว่าไม่เป็นอะไร ทำไมถึงเข้าใจอะไรกันยากจริง

ดีโต : ข้าไม่ได้อะไรสักหน่อย ไม่ก็ "ข้าบอกพวกเจ้าแล้วไม่ใช่หรือไง"... ไม่ก็ "ทำไมพวกเจ้าถึงได้โง่อย่างนี้เนี่ย"... โอ๊ะ ข้าไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้นนะ
ซีโร : หนวกหูหน่า! หุบปากของเจ้าซะ

และแล้วพวกเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงก็เดินทางมาถึงห้องโถงใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยโทรล หญิงสาวรีบพุ่งเข้าไปต่อกรกับอีกฝ่ายอย่างไม่ลังเลทันที 

ซีโร : ในที่สุดก็เจออะไรที่เข้าทางข้าสักที ไอ้ที่ต้องกระโดดไปมานั่นทำข้าหงุดหงิดชะมัด ก็ข้ามันเป็นประเภทที่เหมาะกับการฆ่าคนมากกว่านีนา

จากนั้นเมื่อทั้ง 5 สามารถจัดการฝูงโทรลได้แล้ว พวกเธอก็ต้องประจัญหน้ากับทหารอีกกลุ่มหนึ่ง

ซีโร : เซนท์

เซนท์ : คร้าบบบ

ซีโร : ข้าอยากให้เจ้าพยายามคิดหน่อยว่าทูอยู่ที่ไหน จุดอ่อนของนางคืออะไร เจ้าต้องรู้อะไรสักอย่างสิ เร็วเข้า!!

เซนท์ : เอะ เดี๋ยวสิครับ ถึงข้าจะฉลาดหลักแหลมแค่ไหน แต่ข้าก็ต้องใช้เวลาในการคิดอะไรเหมือนกันนะครับ!

ซีโร : หนวกหูหน่า ถ้าเจ้ายังคิดไม่ออกอีกล่ะก็ข้าจะเตะกล่องดวงใจของเจ้า!

ทหาร 1 : เมืองนี้คือปราการของท่านทู เราจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องมันไว้!

ทหาร 2 : แฮะๆๆ ฮ่าๆๆ ท่านทูครับ... ข้าเห็นนางด้วยล่ะ
ทหาร 3 : ตั้งสติไว้สิ เจ้าเห็นภาพหลอนแล้ว!!

ทหาร 1 : จะปล่อยให้เจ้าพวกหยาบช้าไปถึงเมืองมหาวิหารไม่ได้นะ

ทหาร 3 : แน่อยู่แล้ว จะปล่อยให้ท่านซีโรยกตัวเทียบเท่าท่านทูได้ยังไง!

ทหาร 2 : แค่ท่านทูยังอยู่เคียงข้างข้า ข้าก็ไม่ต้องการอะไรแล้ว!

ทหาร 1 : ก้มหัวให้ท่านทูซะ นังเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงจอมปลอม!

ซีโร : ชักจะรู้สึกขนลุกยังไงก็ไม่รู้แฮะ

ดีโต : นั่นสิ นี่มันอย่างกับพวกคลั่งศรัทธาแน่ะ

ออคตา : ความเชื่อทำให้คนเรายอมเอาชีวิตไปทิ้งได้จริงๆ ขอรับ

ทหาร 1 : เราจะสู้เพื่อท่านทู! หัวหน้าของพวกเราซึ่งเป็นพระผู้ช่วยของมนุษยชาติ! 

ทหาร 2 : เฮ้ย อาวุธของเจ้าหายไปไหนน่ะ!

ทหาร 3 : ข้าไม่กลัวหรอก เพราะว่าท่านทูคือดาบ และโล่ห์ของข้าไงล่ะ!

ซีโร : เจ้าพวกนี้ประหลาดชะมัด

เซนท์ : นั่นสินะคร้าบบบ

ซีโร : นี่ข้าพูดกับใครกันเนี่ย พวกเจ้าก็พอๆ กันนั่นแหละ

ทหาร 1 : ทุกคนหยิบอาวุธขึ้นมา แล้วประจำตำแหน่งเร็วเข้า!

ทหาร 2 : มีคนเจ็บ มีคนเจ็บอยู่ตรงนี้!

ทหาร 3 : เวลาแห่งการพิพากษามาถึงแล้ว ท่านทูเห็น และรู้ทุกอย่าง!

ทหาร 2 : ระวังหน่อยสิ มีคนได้รับบาดเจ็บอยู่ตรงนี้นะ!

หลังจากเสียเวลาไปพักใหญ่ เมื่อเดินทางเข้าไปเรื่อยๆ พวกของหญิงสาวผมสีเงินก็ได้พบกับโกเลมขวางทาง

ออคตา : พวกนั้นช่างดื้อดึงจริงๆ นะขอรับ พวกเราคงต้องรีบแล้วล่ะ

ซีโร : ข้าชักอยากเผาไอ้ซากปรักหักพังนี่ไปพร้อมกับคนที่อยู่ในนี้ซะแล้วสิ

ออคตา : แหม ช่างใจร้อนจังขอรับ โฮะๆๆ แต่ข้าเข้าใจท่านดี ท่านคงเป็นห่วงมังกรของท่านสินะขอรับ

ซีโร : ข้าไม่ได้ห่วงสักหน่อย!

แต่เมื่อจัดการศัตรูกลุ่มสุดท้ายจนถึงทางออก ภายในสถานที่แห่งนี้ก็ยังไม่ปรากฏแม้แต่เงาของเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงลำดับสองอยู่ดี พวกซีโรจึงต้องเปลี่ยนเป้าหมายกันใหม่อีกครั้ง

ซีโร : นั่นมันทางออกนี

เดคาดัส : ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่าท่านทูคงไม่ได้อยู่ที่นี่นะครับ

ออคตา : นั่นสิขอรับ แต่พวกทหารพูดถึงเมืองมหาวิหารกันหลายครั้งเลยนะขอรับ

ซีโร : เมืองมหาวิหารสินะ... นั่นต้องเป็นที่ๆ วันอยู่แน่ ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปเมืองมหาวิหารกัน!