บันทึกกาวๆ ของปลาดาวพ้นน้ำ

ตอนที่ปฐมเพลิงปรากฏขึ้นบนโลก แสงสว่าง และความอบอุ่นของมันก่อให้เกิดสิ่งมีชีวิตขึ้นมากมายจนนำมาซึ่งยุคแห่งไฟอันเรืองรอง ทั้งอนอร์ลอนโด ลอนโด ไบลธ์ทาวน์ รวมไปถึงไอซาลิธ บ้านเกิดของข้า ทั้งเทพ และมนุษย์ ทุกคนต่างอยู่ด้วยกันอย่างผาสุข ข้าคิดถึงเวลาเหล่านั้นเหลือเกิน คิดถึงท่านแม่ พี่สาวน้องสาว ซีเซเลส รวมไปถึงประชาชนของพวกเรา กระนั้นข้าก็ขลาดเกินกว่าที่จะกลับไปเผชิญหน้ากับพวกเขา ตอนที่เกิดโศกนาฏกรรมใหญ่ครั้งนั้นข้ากลับหลบหนีเอาตัวรอดออกมาเพียงลำพัง ทิ้งพวกเขาให้เผชิญความทุกข์ทรมานสาหัสไว้เบื้องหลัง พวกเขาต้องเคียดแค้นข้ามากแน่ ต้องไม่ให้อภัยข้าแน่ๆ แล้วจะให้ข้าบากหน้ากลับไปได้อย่างไร บางทีอาจเป็นเพราะความโหยหาถึงวันเวลาที่ไม่อาจหวนกลับนั้น ข้าจึงอยากส่งมอบอัคคีให้ผู้อื่น สร้างชีวิตมีความสุขให้ทุกคนเช่นที่ปฐมเพลิงเคยมอบให้โลกใบนี้ แล้วข้าก็ได้ตัดสินใจถ่ายทอดศาสตร์แห่งเพลิงให้กับมนุษย์ผู้หนึ่ง ข้ายังจำสายตายามเห็นศาสตร์แห่งไพโรแมนซี่เป็นครั้งแรกได้ดี แสงไฟเป็นประกายสะท้อนในดวงตาเบิกกว้างของเจ้าเด็กซุ่มซ่ามซาลามาน รอยยิ้มหลงใหลลุ่มหลงในความงามของเปลวเพลิงระบายอยู่ทั่วใบหน้าราวเด็กน้

อะไรคือความแตกต่างระหว่างเรื่องจริงกับเรื่องโกหก ในเมื่อความจริงที่เคยเป็นพอถึงวันหนึ่งก็กลับกลายเป็นเรื่องหลอกลวง และสิ่งที่เป็นเพียงเรื่องหลอกลวงพอถึงวันหนึ่งมันก็กลับกลายเป็นความจริง ทุกๆ ครั้งที่ข้าโกหกกลับมีความจริงบางอย่างปรากฏขึ้น และทุกๆ ครั้งที่ข้าพยายามค้นหาความจริงข้าก็ต้องเผชิญหน้ากับคำลวงใหม่ ข้าพยายามยันตัวลุกขึ้นจากพื้นท้องพระโรงเย็นเฉียบ แต่ก็พบว่าตัวเองไม่มีเรี่ยวแรงเหลือแม้แต่น้อย เสียงของเหลวเคลื่อนไหวที่ดังมาให้ได้ยินทำให้ข้ารู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น นั่นสินะ นี่มันก็เป็นอีกเรื่องโกหกที่กลายเป็นความจริง ใครจะไปคิดว่าเทพที่วันหนึ่งเคยเป็นที่เคารพบูชาจะมาถูกสาวกของตัวเองหักหลัง จับโยนมาเป็นอาหารให้สิ่งมีชีวิตชั้นต่ำต้องตายอย่างน่าอดสูเช่นนี้ ข้าสงสัยมาตลอดว่าการมีตัวตนของข้าแท้จริงแล้วคืออะไรกันแน่ ทั้งๆ ที่ควรเป็นดวงตะวัน แต่ข้ากลับเป็นจันทรา ทั้งๆ ที่สืบสายเลือดเทพผู้ยิ่งใหญ่ แต่กลับต้องใช้ชีวิตเกือบไม่มีตัวตน ทั้งๆ ที่ได้รับนามของบิดาอยู่ในชื่อ แต่กลับไม่ได้รับการยอมรับ ทั้งๆ ที่เป็นชาย กลับถูกบอกให้เป็นหญิง ทั้งๆ ที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เขาเห็นคุณค่าภา

"ใครก็ได้ ได้โปรดเถอะ ความมืดกำลังกัดกินข้าเหมือนแมลงกัดแทะผิวหนัง พวกมันไม่ยอมหยุดเลย ช่วยยื่นมือของท่านมาสัมผัสข้าทีเถอะ" น่ากลัวเหลือเกิน ความมืดพวกนี้ ใครก็ได้ ใครก็ได้ ช่วยข้าด้วย "ไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ ข้าเลยเหรอ ได้โปรดช่วยหยุดพวกมันด้วยเถอะ" น่ากลัวเหลือเกิน ข้ากลัวเหลือเกิน นี่ข้าจะต้องอยู่ผู้เดียวไปตลอดกาลหรือ อยู่คนเดียวในความมืด และความเงียบเช่นนี้... "ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยข้าที ได้โปรด" "เอะอะน่ารำคาญจริง อยู่เงียบๆ ไม่เป็นหรือไง!" เสียงโลหะกระทบกัน และฝีเท้าหนักๆ ดังขึ้นใกล้ๆ ถึงน้ำเสียงแหบต่ำของอีกฝ่ายจะดูอารมณ์ไม่ดี แต่มือสวมเกราะข้างหนึ่งก็ยื่นมาสัมผัสแขนของข้าอย่างแผ่วแบา ความเย็นจากเกราะมือที่แล่นเข้าสู่ผิวกายสร้างความสงบได้อย่างน่าประหลาด ความรู้สึกเหมือนถูกแมลงชอนไชหายไปแล้ว ข้าจำสัมผัสนี้ได้ดี มันคือเกราะมือของอัศวินแห่งคาริม อัศวินจากบ้านเกิดของข้า "ข้าต้องขอโทษจริงๆ ท่านอัศวิน ข้าทำให้ท่านผิดหวัง..." "ถ้าเจ้ารู้สึกผิดมากขนาดนั้นก็หยุดคร่ำครวญแล้วตั้งใจฝึกตนไปเงียบๆ ซะสิ" เสียงนั้นกระชาก

NieR Automata Novellas : The Memory Cage เป็นหนึ่งนิยายที่แถมกับเกมรุ่น Limited โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับเหตุการณ์ก่อนเริ่มเกมซึ่งช่วยอธิบายถึงความสัมพันธ์ของ 2B และ 9S และเฉลยปมในใจของทั้งคู่มากขึ้นค่ะ ส่วนจะเป็นอย่างไรนั้นติดตามกันได้เลยนะคะ Credit ภาษาอังกฤษ : mintychu.dreamwidth.org ดาบรุ่น 4O วาดตัดผ่านกลุ่มควันหนา มันคืออาวุธสำหรับต่อสู้ระยะประชิดที่ทันสมัยที่สุดซึ่งถูกมอบให้กับนักสู้ที่อยู่แนวหน้า ประกายแสงจากคมดาบสว่างขึ้นขณะที่ผ่าร่างทรงกระบอกซึ่งลอยอยู่บนอากาศ หุ่นยนต์ที่สูญเสียศีรษะไปหยุดการเคลื่อนไหว ร่างทรงกระบอกนอนแน่นิ่งบนพื้นทรายก่อนที่มันจะระเบิดออก ทำให้กลไกที่ทำจากเหล็กกระจายทั่วบริเวณ และหลังจากที่การระเบิดสิ้นสุดก็เหลือเพียงของสายลมทะเลทรายพัดผ่านเท่านั้น เมื่อกลุ่มทรายถูกพัดอากาศพัดออกไป ร่างของผู้ใหญ่เพศหญิงก็ปรากฏขึ้น เรือนร่างนั้นมีส่วนโค้งเว้าได้รูป และขาเรียวที่โผล่พ้นกระโปรงออกมาก็ช่วยเน้นย้ำเรื่องนั้นได้เป็นอย่างดี แต่ความจริงแล้วเธอไม่ได้เป็นทั้งผู้ใหญ่ หรือผู้หญิง ร่างกายของเธอไม่ใช่มนุษย์ และในทางชีวภาพแล้วเธอก็ไม่ได้มีเพศแต่อย่างใด นั่นเป็นเพราะเธ