NieR : Automata Concert Script : A Repeating Prayer

เครดิท : theark.wiki

29 ธันวาคม

2B (เสียงบรรยาย) : สิ่งมีชีวิตล้วนถูกสร้างเพื่อตายในวันหนึ่ง พวกเราต่างติดอยู่ในกับดักที่เรียกว่าการเกิดและดับที่ไม่มีวันจบสิ้น นี่มันเป็นคำสาปหรือว่าการลงทัณฑ์กันแน่นะ ฉันอดคิดไม่ได้เลยว่าทำไมพระเจ้าถึงมอบความคลุมเคลือไร้คำตอบนี้ให้แก่พวกเรา และพอจะมีโอกาสที่เราจะฆ่าพระองค์อยู่หรือเปล่า

(เสียง 9S ร้องด้วยความเจ็บดังขึ้น)

9S : อั่ก ไม่จริง 2B ทำไม... ทำไมกันล่ะ!

POD 153 (เสียงบรรยาย) : ดาบคาตานะสีขาวเล่มใหญ่แทงทะลุท้องของ 9S เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากร่างของเขา

2B (พยายามระงับอารมณ์บางอย่างไว้) : เพราะว่านายพยายามเข้าถึงข้อมูลลับสุดยอด... ฉันเลยต้อง...

9S : แต่ว่าผม... 2B... เชื่อผม...

POD 153 (เสียงบรรยาย) : ชีพจรของ 9S ค่อยๆ หายไป อัตราการเต้นของหัวใจเต้นช้าลง อุณหภูมิร่างกายลดลง การทำงานของมอเตอร์ล้มเหลว รูม่านตาขยาย และเมื่อพารามิเตอร์ทุกส่วนของเขาพังเสียหาย เด็กหนุ่มก็หลุดคำพูดสุดท้ายออกมาจากปากของเขา

9S : เจ็บ... ผมเจ็บ...

(เสียงเครื่องวัดชีพจรของ 9S ดังว่าไม่มีสัญญาณชีพจร แล้ว 2B ก็ร้องไห้ออกมา)

POD 153 : POD 153 ถึง 2E ข้อเสนอแนะ ทำการลบข้อมูลตัวตนของ 9S และติดตั้งข้อมูลตัวตนตั้งต้นใหม่อีกครั้ง

2B : นี่มัน... มากเกินไปแล้ว...

POD 153 : หน่วยโยร์ฮา หมายเลข 2 โมเดลประเภท E การที่ 9S เข้าถึงข้อมูลละเอียดอ่อนของบังเกอร์อยู่ในการคาดการณ์ การลงโทษการกระทำดังกล่าวรวมอยู่ในหน้าที่ของโมเดลหมายเลข 2 โมเดล E หมายเลข 2 โมเดล E ควรเข้าใจว่าบทสรุปของภารกิจถูกกำหนดไว้แล้ว และต้องปฏิบัติตามนั้น คำถาม ขอทราบสถานะปัจจุบันของหมายเลข 2 โมเดล E ซึ่งไม่สามารถทำภารกิจให้เสร็จสิ้น แม้เหตุการณ์จะเป็นตามที่คาดการณ์ไว้

2B : เงียบนะ...

POD 153 : เพิ่มเติม ไม่อนุญาตให้หน่วยโยร์ฮาใช้อารมณ์ ข้อเสนอแนะ ระงับการแสดงออกทางอารมณ์ ทำลายข้อมูลตัวตนในปัจจุบันของ 9S และทำการติดตั้ง...

2B : เงียบเดี๋ยวนี้นะ!

(เสียง 2B สะอื้น)

2B : 9... S...

6 เมษายน

9S : ผมมีชื่อว่า 9S... หน่วยโยร์ฮา หมายเลข 9 ประเภท S โมเดลรุ่นสแกนเนอร์อย่างพวกผมมีความสามารถในการรวบรวมข้อมูลในพื้นที่ต่างๆ รวมถึงข้อมูลของศัตรูของพวกเราอย่างจักรกลรูปแบบสิ่งมีชีวิต บางครั้งพวกผมก็ใช้ความสามารถในการเจาะระบบ แต่การต่อสู้ไม่ใช่งานถนัดของพวกผมเลย

พวกผมมักต้องทำงานคนเดียว แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นพวกผมก็ได้ทำประโยชน์ให้กับเพื่อนสมาชิกหน่วยโยร์ฮาคนอื่นๆ นั่นคือ... สิ่งที่ผมอยากคิดว่าเป็นอย่างนั้นครับ

2B : ฉันมีชื่อว่า 2B หน่วยโยร์ฮาหมายเลข 2 ประเภท B... นั่นคือชื่อที่ฉันใช้ทำงาน โมเดลประเภท B มีความสามารถในการต่อสู้สูงเป็นพิเศษ ไม่ว่าจะเป็นสนามรบอันดุเดือดที่ไหน พวกเราก็เป็นหน่วยรบที่ประจำการอยู่ที่แนวหน้าเสมอ เพราะเหตุนั้นฉันก็เลยไม่รู้สึกอะไรกับการเอาชีวิตไปทิ้ง นั่นคือ... สิ่งที่ฉันถูกสร้างให้เป็น

... ฉันไม่เคยลังเลที่ต้องทิ้งชีวิตในการต่อสู้ แต่ว่า... 9S... หลังจากที่ได้พบกับนาย ฉันก็...

9S : หลังจากที่ได้ทำงานร่วมกับ 2B ผมก็ต้องต่อสู้มากขึ้น ก็เธอคนนั้นน่ะชอบเอาตัวเข้าไปอยู่ในสถานการณ์อันตรายเรื่อยเลย แค่มองก็ทำเอาผมเครียดแล้วล่ะครับ!

และด้วยความที่เป็นโมเดลรุ่นสแกนเนอร์ ผมก็เลยติดตั้งอาวุธได้แค่ชิ้นเดียว นั่นทำเอาผมลำบากมากเลยล่ะ แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นผมก็มีความสุขที่ได้อยู่ข้างๆ 2B ครับ ผม... ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว... มันเหมือนกับว่า... ผมมีครอบครัว

2B : พวกเขารู้ตั้งแต่ตอนสร้างแล้วว่า 9S จะมีความสามารถในการสังเกตการณ์สูงกว่าปรกติ เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงเล็งเห็นแต่แรกแล้วว่าสักวันเขาจะต้องเข้าถึงข้อมูลลับของโครงการโยร์ฮา

ชื่อจริงอย่างเป็นทางการของฉันคือ... 2E หมายเลข 2 โมเดลประเภท E ตั้งแต่นาทีที่ 9S ฝ่าฝืนกฏเข้าถึงข้อมูลบนบังเกอร์ ฉันก็มีหน้าที่สังหารเขา ตั้งแต่นั้นมา... ซ้ำแล้วซ้ำเล่า... อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

9S : คงเป็นเรื่องโกหกถ้าผมบอกว่าตัวเองไม่รู้สึกพิเศษให้กับ 2B แต่ว่ากองกำลังโยร์ฮาอย่างพวกเราไม่ได้รับอนุญาตให้มีเรื่องแบบนั้น

2B : ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ฉันต้องฆ่า 9S ด้วยมือคู่นี้... และทุกครั้ง ความว่างเปล่าข้างในตัวของฉันก็ยิ่งขยายกว้างขึ้น จะเป็นอะไรหรือเปล่าที่ฉันจะหวังว่า...

2B และ 9S : บาปของฉัน/ผมจะได้รับการให้อภัย

(เสียงเครื่องวัดชีพจรดังว่าไม่มีสัญญาณชีพ)

POD 153 : ยืนยันการเสียชีวิตของ 9S และการล้างข้อมูลตัวตนในปัจจุบัน ทำลายหน่วยความทรงจำทั้งหมดเสร็จสิ้น เริ่มติดตั้งข้อมูลตัวตนตั้งต้น...

18 มกราคม

9S : เอ... ดูเหมือนว่าที่นี่จะเป็นห้างสรรพสินค้านะครับ

2B : อืม

9S : ที่นี่น่าจะมีของให้คนจากโลกเก่าซื้อเยอะแยะเลยนะครับ แต่ถึงจะไม่ได้ซื้ออะไร แค่ได้เดินมองพวกเขาก็รู้สึกสนุกกันแล้ว จากบันทึก ดูเหมือนพวกเขาจะเรียกว่าการเดินเล่นดูของครับ มนุษย์เนี่ยเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกจังเลยว่าไหม... อ้ะ เอาไว้พวกพวกเราลองมาเดินเล่นดูของกันไหมครับ

2B : ทหารอย่างพวกเราถูกสร้างมาเพื่อต่อสู้ ไม่จำเป็นต้องทำเรื่องไม่มีประโยชน์อย่างการซื้อของหรอก

9S : ไม่เอาหน่า ผมหมายถึงหลังจากที่พวกจักรกลรูปแบบสิ่งมีชีวิตถูกกำจัดหมดแล้วน่ะครับ ตอนที่เข้าสู่ยุคสงบสุข และแอนดรอยด์ทหารอย่างพวกเราก็ไม่มีอะไรให้ทำอีก ไม่คิดว่าน่าสนุกเลยหรือครับ เดินเล่นดูของเนี่ย

2B : ถ้าวันนั้นมาถึง... ฉันจะลองดูก็แล้วกัน

9S (เสียงบรรยาย) : นั่นคือสิ่งที่เธอพูดในตอนที่เธอหันหลังให้ผม แล้วเดินจากไป ราวกับว่าเธอกำลังเขินอายหรืออะไรบางอย่าง ราวกับว่า... เธอกำลังเสียใจ

หลังจากนั้นพวกเราสองคนก็ใช้เวลาตกปลาด้วยกันที่เมืองน้ำท่วม คือว่าพวกเรากำลังสำรวจทรัพยากรทางทะเลน่ะครับ แต่พวกเรากลับจับปลาที่ต้องการไม่ได้เลย ไม่มีคำพูดใดๆ ระหว่างกันมากนัก พวกเราสองคนแค่ใช้เวลาไปกับการตกปลา เฝ้ามองเกลียวคลื่นอ่อนโยนเบื้องหน้าด้วยกัน

สายลมเค็มชื้นที่พัดผ่านพวกเราอย่างแผ่วเบา ผิวน้ำที่ส่องเป็นประกาย ตอนนี้ผมก็ยังจดจำรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ พวกนั้นได้ดี

แต่ความทรงจำที่ติดตรึงสำหรับผมมากที่สุดคือเรื่องที่เกิดขึ้นที่ซากเมือง มันเป็นเหตุการณ์หลังจากที่พวกเราสองคนทำภารกิจในตอนนั้นเสร็จ ผมดันเผลอไปยั่วโมโหหมูป่าเข้า 2B กับผมก็เลยถูกมันวิ่งไล่กวดทั้งวันที่เหลือ เป็นเพราะพวกเราไม่มีข้อมูลของสิ่งมีชีวิตอื่นนอกจากจักรกลรูปแบบสิ่งมีชีวิตที่ต้องต่อสู้ด้วย พวกเราสองคนเลยต้องหนีมันขึ้นไปอยู่บนยอดของอาคาร แล้วพวกเราก็คุยกันว่าควรให้ความสำคัญกับการเก็บข้อมูลของหมูป่ามากกว่าข้อมูลของจักรกลรูปแบบสิ่งมีชีวิตหรือเปล่า

พวกเรานั่งอยู่บนยอดของซากอาคารซึ่งปกคลุมด้วยพืช ทอดสายตามองดูส่วนของเมืองที่เหลือ มีต้นไม้ และสิ่งมีชีวิตเพิ่มขึ้นมากกว่าโลกเก่า แต่บางสิ่งก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย เช่นกลิ่นที่ชัดเจนของอากาศ หรือเสียงของสายฝน แต่พวกมันทั้งหมดคือส่วนหนึ่งของ... ความทรงจำอันแสนสำคัญของผม

พวกเราสองคนเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆ ด้วยกัน ไม่ใช่เพื่อเล่นสนุกแน่อยู่แล้วล่ะครับ เพื่อทำภารกิจต่างหาก พวกเรามักเจอปัญหาอยู่เป็นประจำ อย่างเช่นการต้องต่อสู้อย่างดุเดือดกับจักรกลรูปแบบสิ่งมีชีวิตตัวใหญ่ แต่สำหรับผมแล้ว ความทรงจำที่ติดแน่นอยู่ข้างในมากที่สุดไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับการต่อสู้พวกนั้น... มันคือตอนที่ 2B กับผมได้ใช้เวลาทำเรื่องไร้สาระด้วยกัน

ความทรงจำพวกนั้นกำลังจะหายไปเหมือนกับเรื่องอื่นๆ หายไปพร้อมกับข้อมูลตัวตนของผม

แต่ตัวผม "ในตอนนี้" ก็มีความสุขที่ได้ใช้วันเวลาพวกนั้นกับเธอ

ลาก่อนครับ... 2B

(เสียงเครื่องวัดชีพจรดังว่าไม่มีสัญญาณชีพ)

POD 153 : ยืนยันการเสียชีวิตของ 9S และการล้างข้อมูลตัวตนในปัจจุบัน ทำลายหน่วยความทรงจำทั้งหมดเสร็จสิ้น เริ่มติดตั้งข้อมูลตัวตนตั้งต้น

2B : อย่างนั้นเหรอ...

POD 153 : เนื่องจากหน่วยโยร์ฮา 9S ยังคงฝ่าฝืนกฎ ดำเนินการเข้าถึงข้อมูลลับอย่างต่อเนื่อง เขาจึงต้องถูกกำจัดอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ในการตรวจสอบครั้งนี้ กลับพบการต่อต้านจาก 9S เพียงเล็กน้อยเท่านั้น นอกจากนี้ในหน่วยความทรงจำ เขาทราบแล้วว่าความจริง 2B คือโมเดลประเภทเพชรฆาต คำถาม ทำไม 9S ถึงไม่ทำการขัดขืน

2B : 9S... รู้ว่าฉัน... คือโมเดลรุ่นเพชรฆาตเหรอ

(เสียง 2B หัวเราะด้วยความเจ็บปวด)

2B : ฮ่ะ... ฮ่าๆๆ... POD 153 เธอ... เธอน่ะ... ไม่ได้เข้าใจ 9S เลย...

POD 153 : ปฏิเสธ นี่คือหน่วยสนับสนุนซึ่งถูกมอบหมายให้หน่วยโยร์ฮา 9S หน่วยสนับสนุนนี้อยู่กับเขาทั้งในเวลาปฏิบัติการ และซ่อมบำรุง มีหน้าที่รายงานเมื่อเขาทำการฝ่าฝืนกฎเข้าถึงข้อมูลบนบังเกอร์ กล่าวได้ว่าหน่วยสนับสนุนนี้รับรู้ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับหน่วยโยร์ฮา 9S ดังนั้นการที่หน่วยโยร์ฮาประเภท E อ้างว่าหน่วยสนับสนุนนี้ "ไม่ได้เข้าใจ 9S" จึงไม่ถูกต้อง

2B : เธอไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับ 9S เลยสักอย่าง ทั้งเธอ... แล้วก็ฉันด้วย...

4 กุมภาพันธ์

(เสียง 2B ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด)

2B : ไม่นะ... พอสักที...

POD 153 : ข้อเสนอแนะ 2B ควรทำภารกิจที่ได้รับหมอบหมาย

(เสียงเครื่องวัดชีพจรดังว่าไม่มีสัญญาณชีพ)

2B : ฉันไม่อยากฆ่าอีกแล้ว...

POD 153 : ปฏิเสธ หน้าที่ของหน่วยโยร์ฮา 2B ยังมีผลบังคับใช้ ผู้บัญชาการได้ปฏิเสธคำร้องขอยกเลิกภารกิจที่ถูกส่งไปเมื่อ 60 ชม. ก่อนแล้ว

2B : ทำไม... ฉันถึงต้อง...

POD 153 : รายงาน หน่วยโยร์ฮา 2B เป็นโมเดลซึ่งถูกสร้างตามโมเดลของสมาชิกหน่วยคนสุดท้ายที่รอดชีวิตจากการทดลองโมเดลโยร์ฮา หน่วยโยร์ฮา 2B ถูกเลือกเนื่องจากความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่โหดร้าย รวมถึงความสามารถในการต่อสู้ของเธอ

2B : ฉันไม่เหมาะกับภารกิจนี้...

POD 153 : ปฏิเสธ

2B : ช่วยด้วย... ช่วยฉันที...

(เสียงสัญญาณดังขึ้นเหมือนระบบการทำงานของอะไรบางอย่างมีปัญหา)

POD 153 : ปฏิเสธ รายงาน ข้อเสนอแนะ ทำลาย คำสั่ง ลงโทษ มนุษยชาติ ดวงจันทร์ เรื่องแต่ง จักรกล เด็กชาย การพิพากษา...

2B : Nines!!

9S (เสียงบรรยาย) : พวกเราหน่วยโยร์ฮา... เกิดมาเพื่อเพียงถูกทำลาย ครั้งแล้วครั้งเล่า พวกเราตาย และฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง ราวกับเป็นวัฏจักรของชีวิต

... แต่ว่าทำไมหน้าอกของผมถึงได้รู้สึกหนักแบบนี้กันนะ ทำไมทุกครั้งเสียชีวิต ผมถึงได้รู้สึกเหมือนมีบางอย่างที่สำคัญถูกพรากไปจากตัวของผม

นี่ 2B... ผมจะได้เจอกับเธออีกหรือเปล่า

ทำไมการสูญเสียตัวตนในตอนนี้ไป... ถึงทำให้ผมรู้สึกโดดเดี่ยวแบบนี้...

2B (เสียงบรรยาย) : พวกเราหน่วยโยร์ฮา... เกิดมาเพื่อเพียงถูกทำลาย เพื่อทำตามคำสั่งในการกอบกู้โลก และฟื้นฟูมนุษยชาติ ฉันไม่เคยนึกเสียใจแม้แต่น้อย ถึงแม้ว่า... ฉันจะต้องฆ่าแอนดรอยด์ด้วยกันก็ตาม

แต่การต้องฆ่า 9S ซ้ำแล้วซ้ำเล่า... มันเหมือนกับการทำให้หัวใจของฉันแปดเปื้อนเลือดสกปรกมากขึ้นเรื่อยๆ... และไม่ว่าฉันจะพยายามลบมันออกไปแค่ไหน มันก็ไม่จางหายไปเลย และคำพูดอันหนักอึ้งของ 9S ก็ยิ่งทำให้มันแย่ลง... !

...

...

นี่... 9S... ฉันสงสัยว่า... พวกเราเลือกทางผิดหรือเปล่า...

(เสียงระบบทำงานผิดพลาดดังขึ้น และ 9S กำลังร้องโหยหวนด้วยความทรมาน)

2B : 9S... Nines!

9S : อาาา อั่ก อึก ฮ่ะ... ฮ่าๆๆ... ในที่สุด... ก็ยอมเรียกผมว่า Nines... จนได้...

2B : ทำไม... ทำไมนายถึงเปิดระบบทำลายตัวเองกันล่ะ... ถ้าทำแบบนั้น ข้อมูลของนายก็จะ...

POD 153 (เสียงบรรยาย) : ระบบทำลายไวรัสทางกายภาพทำให้ร่างกายของ 9S เริ่มพังทลายลงเอง ผมของเขา นิ้วของเขา แขนของเขา... ทุกส่วนกำลังเจ็บปวดอย่างรุนแรงจากการแตกสลายนั้น

9S : ... ดีแล้วล่ะ... 2B... เธอได้รับหน้าที่... ให้ฆ่าผม... ใช่ไหมครับ ผ่ะ ผมรู้ว่า... เธอต้องเจ็บปวดแค่ไหน... ที่ต้องฆ่าผม...

POD 153 (เสียงบรรยาย) : มือที่กุมแก้มของ 2B อยู่หายไป

9S : พ่ะ... เพื่อ 2B แล้ว... ถึงผมต้องตาย... ก็ไม่เป็นไร...

POD 153 (เสียงบรรยาย) : เขาพยายามรวบรวมกำลังทั้งหมดจากร่างกายที่กำลังพังทลาย

2B : Nines... ทำไมนายถึง...

9S : 2B... ผม... ไม่สิ... โยร์ฮาหมายเลข 9 โมเดลประเภท S... ร่ะ รู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้สู้เคียงข้าง... หมายเลข 2 โมเดลประเภท B ขอให้การต่อสู้ในอนาคตของเธอสดใส

2B : ไน...น์...

9S : 2B... ผมขอร้องเป็นครั้งสุดท้าย... ถ้าเธอกับผมได้พบกันอีก... ผมอยากให้เธอฆ่าผม สัญญาได้ไหม

(2B ร้องไห้)

9S : ฮ่ะๆ... 2B เนี่ย... ใจดีจริงๆ นะครับ... 

POD 153 (เสียงบรรยาย) : เสียงของ 9S ค่อยๆ เบาลง

9S : เมืองต่างๆ สวนสนุก แล้วก็ทะเล... ที่พวกเราเห็นด้วยกัน... ผมจะไม่มีวันลืม...

POD 153 (เสียงบรรยาย) : ไม่มีแสงหลงเหลือในดวงตาของเขาอีกแล้ว

9S : ขอบคุณ... ที่อยู่กับผม... 2B...

(เสียงเครื่องวัดชีพจรดังว่าไม่มีสัญญาณชีพ 2B สะอื้น ร้องไห้)

2B : ฉัน... ฉัน... Nines ขอโทษนะ... ฉันขอโทษ...

POD 153 (เสียงบรรยาย) : สิ่งมีชีวิตทุกอย่างถูกออกแบบมาเพื่อพบจุดจบ พวกเขาล้วนติดอยู่ในกับดัก... ของวัฏจักรชีวิต และความตายอันไร้ที่สิ้นสุด

2B (เสียงบรรยาย): ถึงแม้ว่าความเจ็บปวดที่ฆ่า 9S จะเป็นบาปที่ฉันต้องแบกรับ

9S (เสียงบรรยาย) : ถึงแม้ว่าความสุขที่ได้พบกับ 2B จะเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมมีชีวิตอยู่

2B (เสียงบรรยาย) : ถึงอย่างนั้น ฉันก็จะขอขัดขืน

9S (เสียงบรรยาย) : เพราะอย่างนั้น ผมก็เลยจะขอต่อสู้

2B และ 9S (เสียงบรรยาย) : แม้ว่ามันจะหมายถึง... การต่อต้านพระเจ้าก็ตาม