Spoil Drag on Dragoon 3 Part 27 Ending of Branch B
เพื่อสืบหาต้นตอของเรื่องผิดปรกติที่เกิดขึ้น รวมไปถึงการตายของทรี พวกซีโรจึงรีบมุ่งหน้าเข้าไปในป่ากันต่อ
ออคตา : ไม่อยากจะเชื่อเลยนะขอรับว่าท่านทรีจะเสียชีวิตแล้ว
เดคาดัส : หรือว่านางจะไปต่อสู้กับพวกพี่สาวมาครับ
ซีโร : ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน คงต้องตามหาวันให้เจอแล้วเค้นความจริงจากนางแล้วล่ะ
ซีโร และสาวกทั้ง 4 คนต้องเข้าต่อกรกับทหารของดินแดนแห่งป่า ทว่าพวกเขากลับมีท่าทีแปลกประหลาดไปราวกับคนเสียสติ
ทหาร 1 : เฮือกก อ้ากกก ท่านทรีคร้าบบ!
ทหาร 2 : แฮะ แฮะๆๆๆ แฮะๆๆ!
ทหาร 3 : ป่า... ป่าของท่านทรี...
ออคตา : พอไม่มีพลังแห่งเสียงเพลงของท่านทรีปกป้อง สติของพวกเขาก็เลยฟั่นเฟือนขอรับ
ดีโต : ฮ่ะๆๆ อย่างนี้ก็ดีเลยสิ
ทหาร 4 : ดอกไม้... หมอก... หมอกกับดอกไม้ ท่านทรี... ท่านทรีครับ! ฮ่าๆๆ
ทหาร 5 : ข้า... ไม่ไหว... แล้ว...
ทหาร 6 : ข้าแพ้อาหารที่กินไปเมื่อกลางวัน อั่ก...
ทหาร 7 : ท่านทรี!!!
ทหาร 8 : เสียงเพลงหายไปแล้ว.. แฮะๆๆ
หลังจากผ่านกลุ่มทหารที่ดาหน้ากันเข้ามาไม่หยุดหย่อนได้ พวกซีโรก็มาถึงทุ่งโล่ง และที่นั่นเองพวกเธอก็เห็นร่างไร้ชีวิตร่างหนึ่งถูกอาวุธขนาดยักษ์แทงทะลุกลางลำตัว เลือดสีแดงย้อมชุดสีขาวของเธอเต็มไปหมด แล้วซีโรก็เรียกชื่ออีกฝ่ายออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ
ซีโร : วัน!!
ทันใดนั้นซีโร สาวก และมิโฮล์ก็ได้ยินเสียงหัวเราะด้วยความสนุกสนาน เมื่อมองลงมาพวกเธอก็เห็นหญิงสาวผมสั้นสีน้ำเงินกำลังหมุนตัวเต้นไปรอบๆ อย่างเสียสติโดยไม่สนใจการมาถึงของผู้มาใหม่แม้แต่น้อย เธอคือทู เจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงลำดับสองนั่นเอง
ดีโต : หนวกหูชะมัด งั้นข้าจะช่วยปิดฉากให้เองก็แล้วกัน แต่ก่อนหน้านั้นขอฟังเสียงกรีดร้องของเจ้าสักหน่อยเถอะ!!
ดีโตยกดาบในมือของตัวเองแล้วพุ่งเข้าไปหาทูอย่างรวดเร็ว เสียงอาวุธแทงผ่านร่างกายดังขึ้นพร้อมกับที่เจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงผมสีน้ำเงินเบิกตากว้าง เลือดกองใหญ่หยดลงบนพื้น
ดีโต : ฮ่ะๆๆ อึก เฮือกก
เด็กชายที่ยังไม่ทันได้สังหารหญิงสาวตรงหน้าสมใจส่งเสียงด้วยความเจ็บปวด ดาบเล่มหนึ่งแทงทะลุอกด้านซ้ายของเขามาจากด้านหลัง ดีโตหันไปมองผู้ที่ทำร้ายตนด้วยสีหน้าโกรธแค้นปนสับสน และคนที่ปรากฏต่อสายตาของเขาก็คือสาวกคนที่เขาชังหน้ามาตลอด
เซนท์กระชากดาบออกจากร่างของดีโต ส่งผลให้เด็กชายล้มลงบนพื้น แม้จะทรมานจนแทบหมดเรี่ยวแรง ดีโตก็ยังคงกัดฟันหันไปหาชายที่ยืนอยู่ด้านหลังของเขา
ดีโต : ทำ.. ไม... กัน
เซนท์ : ทำไมน่ะเหรอ นั่นสิ ทำไมกันนะ ทำไมข้าถึงได้ทิ้งท่านทูมา ทำไมสติของนางถึงได้เลอะเลือนอย่างนี้ คนบ้าอย่างข้าไม่อาจรู้ได้หรอก แต่คงไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ
สาวกผมดำเหยียดยิ้มน้อยๆ พร้อมลงดาบใส่ร่างบนพื้นอย่างไร้ความปราณี เสียงร้องครั้งสุดท้ายของดีโตดังขึ้น เลือดสาดกระเซ็นก่อนที่ร่างของเขาจะไร้การเคลื่อนไหวใดๆ อีก จากนั้นเซนท์จึงหันหน้าไปหาหญิงที่เขารักอย่างสุดหัวใจ แล้วคุกเข่าทำความเคารพอีกฝ่าย
เซนท์ : ท่านทูครับ ข้าขอสาบานว่า... คราวนี้ข้าจะยอมทำทุกอย่างเพื่อท่านครับ
ทูก้มหน้ามองชายคนรัก ก่อนที่รอยยิ้มใสซื่อจะระบายบนใบหน้าของเธอ หญิงสาวหัวเราะเสียงดัง แล้วแกว่งดาบในมือไปมาอย่างร่าเริง
ทู : ฮ่าๆๆ ฮ่าๆๆ เซนท์ เซนท์ ฮ่ะๆ ถ้าอย่างนั้นก็ฆ่าทุกคนซะสิ!!
เซนท์ : ตามแต่ที่ท่านต้องการครับ
เมื่อเซนท์ลุกขึ้นยืน อาณาเขตเวทมนต์ก็ถูกกางออก ก่อนที่เขา และทูจะวิ่งเข้าโจมตีใส่พวกซีโรอย่างไร้ความลังเล มังกรน้อยจึงถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด
มิไฮล์ : ทำไมกันล่ะ เซนท์ ทำไม ทำไมเจ้าถึงทำอย่างนั้นกับดีโตล่ะ
เซนท์ : อ๋อ เรื่องที่ข้าฆ่าเขาน่ะเหรอ นั่นสิ ข้าจะอธิบายเป็นคำพูดยังไงดีน้าาา มันเหมือนกับว่าข้าเกิดมาเพื่อเคียงข้างกับนางน่ะคร้าบบ
ซีโร : ให้ตายสิ เซนท์ เจ้าคงไม่สามารถหลุดพ้นจากเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงของตัวเองได้จริงๆ สินะ
ออคตา : มิไฮล์ อย่าไปฟังที่เซนท์พูดนะขอรับ ห้ามใจอ่อนให้เขาเด็ดขาด
มิไฮล์ : ต้องทำจริงๆ เหรอ แต่ว่าเซนท์เป็นเพื่อนของพวกเรานะ
เดคาดัส : เขาคือคนที่ฆ่าดีโตนะครับ
มิไฮล์ : อึก ไม่ ข้าไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้น!!
การต่อสู้ของเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลง 2 คน และสาวกทั้ง 4 คนดำเนินไปอย่างชุลมุน แต่ในที่สุดทูก็พลาดท่าถูกเดคาดัสใช้อาวุธแทงทะลุท้องของเธอ ขณะที่ดาบในมือของหญิงสาวก็แทงทะลุร่างของอีกฝ่ายเช่นกัน ทูยังคงส่งเสียงหัวเราะราวไม่รู้จักความเจ็บปวด สาวกหนุ่มจึงรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายดันอาวุธของตนเข้าไปในร่างของเธอมากขึ้น เลือดทะลักออกมาจากร่างของเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงลำดับ 2 และเมื่อเซนท์เห็นดังนั้น เขาก็ละสายตาจากการต่อสู้
เซนท์ : ท่านทูครับ!
ออคตา : เจ้าคนทรยศ!!
เซนท์ : ถอยไปนะ!
ออคตาอาศัยจังหวะที่คนตรงหน้าเบนความสนใจไปทางอื่น พุ่งเข้าโจมตีใส่เซนท์อย่างรวดเร็ว ทว่าอีกฝ่ายก็ป้องกันการโจมตีของเขาเอาไว้ได้ อีกทั้งยังสามารถจู่โจมกลับจนสาวกสูงวัยล้มลงนอนแน่นิ่ง แต่ก่อนที่เซนท์จะทันได้วิ่งไปหาเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงของตน ก็มีดาบเล่มหนึ่งแทงทะลุท้องของเขา
ซีโร : จบแล้วล่ะ
หญิงสาวผมเงินกระชากอาวุธในมือของตนออกจากร่างของชายตรงหน้า เซนท์ล้มลงพร้อมๆ กับที่เดคาดัสหมดลมหายใจ และทูได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่คนที่เหลือรอดทั้งสองก็ยังพยายามลากร่างของตนเองเพื่อไปหาอีกฝ่าย ทิ้งรอยเลือดเป็นทางยาวไว้เบื้องหลัง
เซนท์ : อั่ก ท่าน... ทู... ครับ...
ทู : แค่ก เซนท์...
เซนท์ : ในที่สุด... ด้วยกัน...
สาวกผมดำยื่นมือไปหาหญิงสาวผมสีน้ำเงินซึ่งส่งมือมาให้เขา มือของทั้งคู่สัมผัสกัน แล้วแสงสีน้ำเงินอันเป็นพลังเวทมนต์อัญเชิญเทพรับใช้ครั้งสุดท้ายของพวกเขาก็สว่างขึ้นมา
เซนท์ : โปรดอำนวยพรให้พวกเราด้วย... ราฟาเอล...
เซนท์ และทูมองหน้ากันและกันด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่ร่างของทั้งคู่จะล้มลงเคียงข้างกัน เวทมนต์ฉายแสงแรงกล้าจนซีโรต้องใช้มือบังมันเอาไว้ และเมื่อเธอยกแขนของตนลง ราฟาเอล เทพรับใช้ที่มีรูปร่างคล้ายแมงมุมก็ปรากฏต่อหน้าของเธอ เมื่อเห็นดังนั้นมิไฮล์จึงรีบบินมาหาคู่หูเพื่อต่อสู้ร่วมกับอีกฝ่าย หญิงสาวก็กระโดดขึ้นหลังของมังกรน้อย พร้อมกับที่ราฟาเอลส่งเสียงคำรามออกมา
ซีโร : นี่นางอัญเชิญเทพรับใช้โดยไม่ใช่พลังแห่งเสียงเพลงได้ยังไงกัน
มิไฮล์ : แฮ่กๆ
ซีโร : บ้าน่า นี่มัน... พิษอย่างนั้นเหรอ
ยังไม่ทันที่ความสับสนของหญิงสาวจะหายไป เมื่อเห็นคู่หูหายใจติดขัด เธอก็รู้ตัวว่าภายในอาณาเขตเวทมนต์ที่ครอบเธอกับมิไฮล์เอาไว้เต็มไปด้วยก๊าซพิษที่เกิดจากการโจมตีของราฟาเอล หากไม่รีบจัดการอีกฝ่ายโดยเร็วพวกเธอต้องแย่แน่
ซีโร : บ้าเอ้ย ข้าเริ่มจะ.. ตัวชา...แล้วสิ
มิไฮล์ : แฮ่กๆ เฮือก แฮ่กๆๆๆ....
ซีโร : นี่ นี่ เจ้ายังไหวหรือเปล่า!!
มิไฮล์ : อะไร...ไหว...เหรอ...
ซีโร : อึก อึยย!
มิไฮล์ : ซี... ซีโร... เป็นอะไร... หรือเปล่า...
ซีโร : เจ้าบ้า ห่วงตัวเองก่อนเถอะ!
ในที่สุดหญิงสาวผมเงินก็สังเกตได้ว่าหลังจากพ่นก๊าซพิษออกมา ราฟาเอลจะหยุดการเคลื่อนไหวไปครู่หนึ่ง เธอจึงอาศัยจังหวะนั้นสั่งให้มิไฮล์โจมตีใส่มัน แต่แม้จะรู้จุดอ่อนของอีกฝ่ายแล้ว ก๊าซพิษก็ยังทำให้อาการทั้งสองแย่ลงทุกขณะ
ซีโร : รีบจัดการไอ้เส็งเคร็งนี่แล้วออกไปจากที่นี่เถอะ เจ้านั่นมันจะชะงักหลังพ่นพิษออกมา... อาศัยจังหวะนั้นซะนะ
มิไฮล์ : เฮือก ได้เลย...
ซีโร : ระวังตัวด้วยล่ะ หลบให้พ้นเวลาที่เจ้านั่นมันพ่นพิษออกมาด้วย
มิไฮล์ : เจ้า... เป็นอะไรหรือเปล่า... ซีโร...
ซีโร : ข้ามีดอกไม้อยู่ ข้าไม่เป็นอะไรหรอก
มิไฮล์ : ดีจัง... เฮือก... ข้า... เฮือก... ข้าจะ... พยายามเต็มที่นะ เฮือกก
แต่ทั้งสองก็ยังไม่อาจล้มราฟาเอลได้โดยง่าย สักพักมังกรขาวจึงถามอาการของคู่หูขึ้นมาด้วยความเป็นห่วงอีก
มิไฮล์ : ซีโร... เป็นอะไร... เฮือก.. เป็นอะไร...หรือเปล่า...
ซีโร : ข้าไม่เป็นอะไรหรอกหน่า แล้วเจ้าล่ะ!!
มิไฮล์ : ข้า... เฮือก... กำลัง... พยายามอยู่...
ซีโร : เวรเอ้ย!!
หลังจากการต่อสู้อย่างยากลำบาก ในที่สุดทั้งสองก็สามารถสังหารราฟาเอลได้ แต่มิไฮล์ก็ล้มลงจนซีโรกระเด็นออกจากหลังของเขา หญิงสาวจึงพยายามลุกขึ้นเพื่อไปหามังกรน้อยด้วยความเป็นห่วง
ซีโร : นี่ ทำใจดีๆ ไว้ ลุกขึ้นเร็ว.. พิษมัน... เจ้าจะต้อง...
มิไฮล์ : แฮะๆ.. ข้าคงจะ... ฝืนมากไปหน่อย...
ซีโร : ไม่นะ... เจ้ารีบเกิดใหม่เดี๋ยวนี้เลยนะ!
แม้มังกรน้อยจะพยายามลุก แต่เขาก็ไร้เรี่ยวแรงจนล้มลงไปอีก ซีโรจึงเข้าไปช่วยยกศีรษะของอีกฝ่ายขึ้น แต่ขนาดร่างกายที่ใหญ่โตกว่าก็ทำให้การกระทำของเธอไม่เป็นผลแม้แต่น้อย และเมื่อหญิงสาวได้ยินเสียงของคู่หูดังขึ้นมา เธอก็รีบหันไปมองหน้าของอีกฝ่าย
มิไฮล์ : ซีโร... คือว่า... ข้าคง... ไม่ไหวแล้วล่ะ... ขอ.. โทษ.. นะ... ซีโร...
และแล้วร่างของมิไฮล์แน่นิ่งไร้การเคลื่อนไหว ในขณะที่ไหล่ของซีโรไหวสะท้านราวกับว่าเธอกำลังสะอื้นไห้ ก่อนที่หญิงสาวจะกรีดร้องเสียงดังด้วยความเจ็บปวด แล้วเอามือทุบร่างตรงหน้าอย่างแรง
ซีโร : อาาาา! เจ้ามาตายอย่างนี้ได้ยังไงกัน เจ้า... เจ้าบังอาจทิ้งข้าไว้คนเดียวอีกได้ยังไง! ทำไม ถึงมีแต่ข้าที่ต้อง... ไอ้ดอกไม้เวรนี่!!
ซีโรก้มหน้าหลั่งน้ำตาข้างร่างไร้ชีวิตของมิไฮล์ ก่อนที่เธอจะยกมือขึ้นกุมดอกไม้ที่ดวงตาข้างขวาราวกับจะกระชากมันออกมา แต่แล้วเธอก็คิดอะไรบางอย่างออก และยกมือของตนลงอังกับร่างที่ยังคงอุ่นอยู่ของมิไฮล์
ซีโร : ...ดอกไม้เหรอ... ขอโทษด้วยนะ
หญิงสาวหลับตาแน่น ก่อนจะลืมตาขึ้นราวกับตัดสินใจอะไรบางอย่างได้
ซีโร : จงตอบรับเสียงของข้า!! ด้วยพลังแห่งเสียงเพลงของข้า ข้าขอทำพันธะเพื่อแลกเปลี่ยนกับชีวิตของมังกรตนนี้!!
แสงสว่างออกมาจากดอกไม้บนดวงตาของซีโร เธอลุกขึ้นยืน แล้วแสงสีทองก็เข้าครอบคลุมร่างของเธอ และมิไฮล์
ซีโร : เทพเจ้าแห่งตะวันออก เทพธิดาแห่งตะวันตก ข้าขอใช้พลังแห่งชีวิตของข้า...
เจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงยังคงร่ายมนตราของตนเองต่อไป และเมื่อคำกล่าวของเธอสิ้นสุด ประกายแสงสีทองก็เริ่มกลืนกินร่างของเธอ หญิงสาวมองร่างของมังกรขาวพร้อมยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน ก่อนเอ่ยประโยคในใจที่เธอไม่เคยได้บอกให้อีกฝ่ายรับรู้มาก่อน
ซีโร : ข้าดีใจจริงๆ... ที่ได้พบกับเจ้า... มิไฮล์
หลังจากเวลาผ่านไป เสียงนกร้องบ่งบอกถึงความสงบสุขที่เข้ามาเยียนก็ทำให้มิไฮล์ลุกขึ้นจากนิทรา เขาสะบัดหัวสลัดความง่วงออก ก่อนมองหาคู่หูคนสำคัญโดยไม่สังเกตเลยว่าบัดนี้บนดวงตาข้างขวาของตนมีดอกไม้ดอกหนึ่งงอกออกมา
มิไฮล์ : ...ซีโร
"เฮ้!!"
เสียงของเด็กหญิงไม่คุ้นหูคนหนึ่งดังขึ้น ทำให้มิไฮล์ต้องมองไปรอบๆ เพื่อหาที่มาของเสียง
"คิดจะนอนกลางป่าไปถึงเมื่อไรกัน เจ้านี่มันใช้การไม่ได้เลยนะ"
แม้เสียงนั้นจะเป็นเสียงที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่วิธีการพูดนั่นก็ช่างแสนคุ้นเคย และเมื่อมังกรขาวก้มลงมองพื้นข้างหน้า เขาก็ได้พบกับเจ้าของเสียง แล้วมิไฮล์จึงเอ่ยขึ้นมาอย่างอ่อนโยน พร้อมกางปีกออกกว้าง เตรียมออกบินสู่อนาคตใหม่ร่วมกับคนสำคัญของตน
มิไฮล์ : ขอโทษนะ ข้าตื่นแล้ว เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นเราไปกันเลยหรือเปล่า ซีโร
สาวปริศนา : เพิ่มเติมข้อมูล ผลของการเริ่มโปรแกรมการทำงานของดอกไม้อีกครั้ง เอกฐานที่ชื่อว่าซีโรได้สร้างแนวความคิดใหม่ที่เรียกว่าการทำพันธะ ฉันไม่ทราบว่าสิ่งนี้จะส่งผลต่ออนาคตอย่างไร แต่อย่างไรก็ตามฉันจะคอยเฝ้าสังเกตการณ์การกระทำต่างๆ ของพวกเธอต่อไปเรื่อยๆ จบการบันทึก M3250_E0970_FL
เกร็ดความรู้
ตอนจบของฉากนี้ การทำพันธะ (Pact) ที่ซีโรใช้ช่วยมิไฮล์ไว้คือการเชื่อมวิญญาณของเธอกับมิไฮล์ไว้ด้วยกันค่ะ นั่นเลยทำให้มิไฮล์มีดอกไม้ที่ดวงตาไปด้วย การทำพันธะในโลกของ Drag on Dragoon จะทำให้ผู้ที่ทำพันธะด้วยกันมีพลังมากขึ้น แต่ก็ต้องแลกด้วยอะไรบางอย่าง เช่นไคม์ ตัวเอกภาคแรกที่สูญเสียความสามารถในการพูด หรือวันที่ร่างกายของเธอไม่อาจเติบโตเป็นผู้ใหญ่อย่างสมบูรณ์ สิ่งที่ซีโรเสียไปน่าจะเป็นการที่ร่างกายของเธอกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง เราจึงได้ยินเสียงของเด็กหญิงในตอนท้าย แต่ด้วยเกมนี้เป็นเกมทุนต่ำ ก็เลยไม่ได้ปั้นโมเดลค่ะ (ฮา)
ปล เซนท์ ฉันต้องขอยอมใจของนายจริงๆ ถึงนายจะพูดจาน่าตบแค่ไหน แม้นายจะลืมทุกอย่าง แต่นายก็ไม่ยอมลืมคนที่ตัวเองรักตามที่เคยพูดไว้จริงๆ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น