บันทึกกาวๆ ของปลาดาวพ้นน้ำ

พวกซีโรออกมาจากโบราณสถานใต้ทะเลทรายเพื่อเดินทางไปยังเมืองมหาวิหาร โชคดีที่คราวนี้ไม่มีกลุ่มพ่อมนต์คอยร่ายเวทมนต์ให้อากาศร้อนขึ้นเหมือนครั้งก่อน พวกเธอจึงสามารถเดินทางไปโดยไม่ลำบากมากนัก ซีโร : ถ้าวันกับทูอยู่ที่เมืองทั้งคู่อย่างนี้ก็ช่วยลดเวลาตามฆ่าได้ดีเลย มิไฮล์ : แฮ่กๆ ให้ข้า... มีอะไรให้ข้าช่วยหรือเปล่า ซีโร : เจ้าบินขึ้นไปสอดแนมข้างบนก็แล้วกัน มิไฮล์ : ข่ะ เข้าใจแล้ว ดีโต : แหม ดูที่เจ้าพยายามให้เขาไปอยู่ที่ปลอดภัยสิ ซีเนี่ยใจดีซะจริงนะ เมื่อเริ่มเดินทางได้ไม่ทันไร เจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงผมสีเงิน และสาวกทั้ง 4 ก็ต้องปะทะกับฝูงอิมป์ และอันเดดที่ดาหน้าเข้ามาหาผู้บุกรุกอย่างไม่หยุดหย่อน ออคตา : ดูเหมือนแถวนี้จะมีอันเดดอยู่เต็มไปหมดเลยขอรับ เดคาดัส : พวกมันน่าจะเกิดมาจากร่างของพวกทหารที่ตายแล้วนะครับ ออคตา : อาจจะเป็นอีกอาการที่เกิดจากการที่ท่านทูหายตัวไปจากที่แห่งนี้ก็ได้ขอรับ และขณะที่ทั้ง 5 กำลังวุ่นวายกับการต่อสู้กับอันเดด ทหารของดินแดนแห่งทรายกลุ่มหนึ่งก็พากันกรูเข้ามาประจัญหน้ากับพวกเธอเพิ่มขึ้นอีก ทหาร 1 : จะต้องมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นแน่ๆ พวกเราเชื่อมั่นในตัวท่า

ด้วยคำสาปที่ได้มาตอนถูกทูจับตัวไป ทำให้ร่างของมิไฮล์กลายสภาพกลับเป็นเหมือนตอนเพิ่งเริ่มออกเดินทาง อีกทั้งมันยังทำให้เขาอ่อนแรงจนพวกซีโรตัดสินใจก่อกองไฟเพื่อเฝ้าดูอาการของมังกรน้อย ระหว่างนั้นเองเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงผมสีเงินก็เข้าไปพูดคุยกับสาวกทั้ง 4 คน เซนท์ : นั่นสิน้าาา... พอมานึกๆ ดูแล้วข้าก็เคยอยู่กับท่านทูมาก่อนนี่นาา ประมาณว่าเป็นคนรับใช้คนสนิทของนางน่ะคร้าบบ... ดีโต : ก็สาวกใช่ไหมล่ะ เจ้างั่ง ซีโร : อย่างนั้นเหรอ เซนท์ : อะ ฮ่าๆๆ แหมม ก็ตามนั้นแหละครับ เดคาดัส : แล้วตอนนี้ท่านทูอยู่ที่ไหนครับ เซนท์ : ร่ะ เรื่องนั้นข้าจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ ครั้งสุดท้ายที่ข้าเห็นนางก็ที่ซากโบราณสถานในทะเลทราย แต่มันก็ผ่านมานานมากแล้วล่าาา... ซีโร : แล้วทำไมเจ้าถึงทิ้งนางมาน่ะ เซนท์ : อะ อ๋อ เรื่องนั้นหรือครับ ก็เพราะนกทุกตัวต่างก็ต้องการโบยบินออกจากกรงยังไงล่ะครับ เนอะ ซีโร : ข้าไม่เห็นจะเข้าใจเรื่องที่เจ้าพูดเลยสักนิด เซนท์ : จะว่าไป ข้าก็ไม่ได้เอ่ยชื่อของท่านทูมาพักใหญ่เลยนะเนี่ย... ออคตา : อุฮิ ข้าสัมผัสได้แล้วขอรับ ซีโร : ไม่ต้องเลย ตอนนี้ข้าปวดหัวอยู่ ออคตา : ไม่ใช่ ไม่ใช่เ

คำเตือน  ตัวละครในเรื่องนี้เป็นตัวละคร Original ไม่มีในเนื้อหาของเกมนะคะ แค่อิงเนื้อเรื่องของเกมมาค่ะ คุณเคยเกลียดงานของตัวเองหรือเปล่า รู้สึกอึดอัดจนอยากทิ้งทุกอย่างไปซะพ้นๆ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นคุณก็ยังจำเป็นต้องทำมันต่อไปด้วยเหตุผลบางอย่าง เหตุผลที่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่อาจต่อต้านมันได้... ฉันคือ 24B แอนดรอยด์สมาชิกหน่วยโยร์ฮาซึ่งมีหน้าที่กอบกู้โลกให้แก่มนุษยชาติ ได้รับหน้าที่ให้ต่อสู้กับพวกหุ่นยนต์ และช่วยสนับสนุนการทำงานให้เพื่อนร่วมทีม แต่นั่นมันก็แค่หน้ากากบังหน้าเท่านั้น ฉันดึงดาบออกจากหัวของ 15S ที่กำลังนอนแน่นิ่งจมกองเลือดบนพื้น แม้เขาจะไม่ตอบสนองใดๆ แล้ว แต่ Black Box ของเขายังคงทำงานอยู่ ท่ามกลางหมู่ดาวเป็นประกายสวยงาม ฉันพลิกตัวของเขาให้หงายขึ้น ก่อนดันดาบลงบนหน้าอกของเขา ทันใดนั้นสัญญาณจากร่างตรงหน้าก็หายไป ฉันเก็บดาบเข้าที่ ก่อนใช้มือข้างหนึ่งกุมหน้าอก ส่วนอีกข้างปาดน้ำตาที่พลั่งพลูออกมา จมดิ่งไปกับความรู้สึกของตัวเองอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะติดต่อเพื่อรายงานผลไปที่บังเกอร์ 24E คือชื่อที่แท้จริงของฉัน โยร์ฮาเพชรฆาตซึ่งมีหน้าที่สังหารแอนดรอยด์ด้วยกัน ฉันจะต้องแฝงตัวเข้า