บันทึกกาวๆ ของปลาดาวพ้นน้ำ

เครดิท : Nier Wikia ความหวังของมนุษยชาติ และความสิ้นหวังของการสังเวย ดอกไม้สีแดงกำลังเบ่งบานอยู่ข้างในดวงตาซึ่งถูกเจาะทั้งสองข้างของเธอ ความฝันที่เธอได้เห็นตอนงีบหลับมักอบอุ่น และสดใสเสมอ วิ่งบนสนามหญ้า อุ้มลูกแมวไว้บนตัก แผ่นหลังของพ่อ ขนมที่แม่อบ แถวของกระถางต้นไม้ในเรือนกระจก... ความฝันที่เธอได้เห็นยามค่ำคืนช่างต่างจากความฝันในตอนกลางวันเหลือเกิน มันน่าแปลกมาก ฮาลัวคิดอย่างนั้นทุกครั้งตอนที่เธอตื่นขึ้นท่ามกลางแสงสว่างของช่วงบ่าย ทุกสิ่งที่เธอลืมไปในยามตื่น เธอกลับได้เห็นมันในยามฝัน พวกเขายังคงแจ่มชัด แม้ในความจริงพวกเขาจะจากไปแล้วก็ตาม... แม่ และพ่อของเธอเสียชีวิตในอุบัติเหตุ ลูกแมวอาจยังมีชีวิตอยู่ แต่มันคงไม่ได้เป็น "ลูกแมว" อีกต่อไป จากวันนั้นเวลาก็ผ่านมาถึง 2 ปี เธอแน่ใจว่าตอนนี้จะต้องมีครอบครัวอื่นเข้าไปอยู่ในบ้านซึ่งมีเรือนกระจกหลังนั้นแล้วแน่นอน สิ่งที่เด็กหญิงเหลือมีแค่เอมิลผู้ที่เล่นวิ่งไล่จับกับเธอในสนามหญ้าในความฝัน น้องชายฝาแฝดคือคนๆ เดียวที่อยู่กับเธอมาตลอด 10 ปีนับตั้งแต่ที่เธอลืมตาดูโลก "ตื่นแล้วเหรอ ฮาลัว" "อาจารย์..."

หลังจากที่ได้เผชิญหน้ากับทรี พวกซีโรก็ก่อกองไฟเพื่อพักผ่อนอีกครั้ง และก่อนที่ทั้ง 6 คนจะเริ่มออกเดินทางต่อ เจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงก็เดินไปพูดคุยกับสมาชิกกลุ่มของเธอ ดีโต : ถ้าอย่างนั้นเจ้าคนบ้าตุ๊กตาที่ชื่อว่าทรีเนี่ยก็คือน้องสาวของเจ้าสินะ ซี ซีโร : อืม ลำบากชะมัด ดีโต : แล้วนางแปลกอย่างนี้มาตั้งแต่ตอนเด็กๆ เลยหรือเปล่าน่ะ ซีโร : ตอนเด็กๆ เหรอ ไม่รู้สิ ดีโต : ข้าชักรู้สึกเห็นใจทรีขึ้นมาเลยแฮะ ก็แค่ตอนนี้น่ะนะ แต่จะว่าไป ช่วงนี้พวกเราไม่ค่อยได้อยู่กันตามลำพังเท่าไร เจ้า... คิดถึงข้าบ้างไหม ซีโรเลิกสนใจสาวกผมสีน้ำตาลแล้วหันไปพูดคุยกับสมาชิกกลุ่มคนอื่นๆ ซีโร : นางมีอะไรแปลกๆ ไปหรือเปล่า ออคตา : หมายถึงท่านทรีหรือขอรับ ปรกตินางก็ชอบทำตัวแปลกๆ อยู่แล้ว ข้าเองก็ไม่ค่อยเข้าใจนางเท่าไร แต่มีเรื่องหนึ่งที่ข้าสังเกตได้ขอรับ ซีโร : อะไรล่ะ ออคตา : ตามปรกติแล้วข้าจะรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมาทุกครั้งที่ได้เห็นท่านทรี แต่ครั้งนี้ข้ากลับไม่รู้สึกอย่างนั้นแม้แต่น้อยเลยขอรับ ความปรารถนาเร่าร้อนทั้งหมดของข้าคงจะกลายเป็นของท่านซีโรซะแล้วล่ะขอรับ ซีโร : นั่นชมกันเหรอ ออคตา : ถึงอย่างไรก็ตาม ด